Γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης
Προσπάθησαν να βουλιάξουν τη χώρα το 2008, καίγοντας την Αθήνα, δύο χρόνια αργότερα με τις κρεμάλες στις πλατείες και το 2015 με το δημοψήφισμα. Δεν τα κατάφεραν και είπαμε ότι είχαμε άγιο. Τώρα προσπαθούν και πάλι με την εργαλειοποίηση της τραγωδίας των Τεμπών. Ε, κάποια στιγμή και οι άγιοι μας βαριούνται. Η ζημιά, πάντως, έχει ήδη γίνει. Και αυτήν τη φορά η Ευρώπη έχει να ασχοληθεί με άλλα. Σε ό,τι αφορά τις ΗΠΑ, καλύτερα να μη μας βρουν στο χάρτη. Ραντεβού στο επόμενο χρεοστάσιο…
Το αντικειμενικό πρόβλημα είναι ότι μια μεγάλη πλειοψηφία είναι πεπεισμένη ότι στα Τέμπη υπήρξε .. συγκάλυψη, δίχως να μπορεί να προσδιορίσει τι ακριβώς συγκαλύφθηκε. Δεν το ξέρει το θέμα, δεν μπορεί να το εξηγήσει, αλλά το … πιστεύει. Πώς το είπε εκείνη η βουλευτής; Δεν ξέρουμε τι συγκαλύπτουν, είπε, αλλιώς δεν θα υπήρχε λόγος να το συγκαλύψουν. Ή κάπως έτσι. Ή αλλιώς, στο βασίλειο της παράνοιας!
Το λέμε για άλλη μια φορά για να μην υπάρχει παρεξήγηση: Είναι άλλο πράγμα να ζητά κανείς εξηγήσεις από την πολιτική εξουσία για τα λάθη και τις παραλείψεις της και να απαιτεί να κάνει τη δουλειά της και άλλο να υποστηρίζει στα σοβαρά ότι στήθηκε μια επιχείρηση συγκάλυψης από το … ελληνικό κράτος. Αν πράγματι μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο το ελληνικό κράτος δεν θα είχε συμβεί το δυστύχημα των Τεμπών.
Το πρόβλημα σε μία δημοκρατική χώρα δεν είναι οι πορείες και οι διαδηλώσεις. Αλίμονο! Το πρόβλημα είναι ότι διάφοροι προσπαθούν να τις χρησιμοποιήσουν για να ρίξουν μια νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση.
Και αυτό δημιουργεί μια αίσθηση που στο τέλος μένει σαν ρετσινιά στη χώρα. Ποιος θα βάλει τα χρήματά του στην Ελλάδα, όταν ξέρει ότι αύριο το πρωί μπορεί να βρεθεί απέναντι σε μάζες που θα ζητούν να αλλάξουν όλα με ένα άρθρο και με ένα νόμο που θα τα ψηφίσει το μεγάλο κοινοβούλιο του πεζοδρομίου;
Τις τελευταίες εβδομάδες μεγάλοι επενδυτικοί όμιλοι ρευστοποιούν τις θέσεις τους στην ελληνική αγορά. Θα μου πείτε ότι αυτοί πουλάνε και κάποιοι άλλοι αγοράζουν. Και είναι έτσι και δεν είναι. Η ταυτότητα των πωλητών γράφει ότι είναι εκείνοι που είδαν την ευκαιρία μέσα στην κρίση. Αγοραστές πάντα βρίσκονται στη σωστή τιμή. Και η αγορά βρίσκεται σε ένα τέτοιο σημείο που μπορεί να υπάρχει ταυτόχρονα και μεγάλο κέρδος για τον επενδυτή του 2012 – 2016 και μεγάλη έκπτωση για τον επενδυτή του 2025. Αυτοί που πίστεψαν πάντως ότι υπήρχε ελπίδα, φεύγουν. Κάτι είδαν. Είδαν μια χώρα που δεν θέλει να εκσυγχρονιστεί, μία κυβέρνηση που δεν θέλησε να τολμήσει και ένα λαό που δεν θέλει να αντιμετωπίσει την αλήθεια.
