Γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης
Είναι ανεπίτρεπτο να πιστεύει κανείς ότι η Ελλάδα έχει κάτι να ωφεληθεί από την τεράστια καταστροφή που προκάλεσε ο σεισμός στη Νοτιοανατολική Τουρκία. Και είναι αφελές να νομίζει κανείς ότι ένα τέτοιο τραγικό γεγονός θα κάνει τους ανθρώπους στην άλλη πλευρά του Αιγαίου να αρχίσουν να σκέπτονται διαφορετικά και να αλλάξουν έτσι τους βασικούς σχεδιασμούς. Αυτοί τη δουλειά τους και εμείς τη δική μας. Μακάρι να ήταν αλλιώς τα πράγματα, αλλά δεν είναι.
Επειδή δεν ήταν ούτε και μετά από τους σεισμούς του 1999. Και τότε προσφέραμε ανθρωπιστική βοήθεια, όπως κάνουμε και τώρα. Πολύ σωστά πράξαμε και μακάρι να μπορούσαμε να κάνουμε περισσότερα! Η τραγωδία των ανθρώπων στη γειτονική μας χώρα είναι ανείπωτη και δεν μπαίνει σε κανενός είδους ζύγι. Η βοήθεια που προσφέρει αυτή τη στιγμή η Ελλάδα είναι μέσα από την ψυχή του λαού της, ο οποίος πιστεύει ακράδαντα ότι δεν έχει να χωρίσει κάτι από τον τουρκικό λαό.
Αλλά! Υπάρχει ένα μεγάλο αλλά! Η τουρκική ελίτ έχει χαράξει εδώ και δεκαετίες μια επιθετική πολιτική σε βάρος της χώρας μας. Και τέτοιοι σχεδιασμοί είναι μακροχρόνιοι και δεν επηρεάζονται από φυσικές καταστροφές και άλλα τέτοια που αγγίζουν (και σωστά αγγίζουν) τον ψυχισμό ενός μέσου κανονικού ανθρώπου. Αυτό που θέλουμε να πούμε με πολύ απλά λόγια είναι ότι οι Έλληνες πολίτες δεν πρέπει να περιμένουν μια ουσιαστική αλλαγή της στάσης της Τουρκίας. Ίσως μία μικρή αναβολή στα σχέδιά της. Μέχρις εκεί…
Ο κίνδυνος της Τουρκίας είναι πραγματικός και πιο ισχυρός απ’ οποιαδήποτε άλλη φορά και δεν δικαιούμαστε να χαλαρώσουμε ούτε για μια στιγμή. Για να αλλάξουμε εμείς την πολιτική των τελευταίων τριών ετών θα πρέπει η Τουρκία να δείξει έμπρακτα ότι αλλάζει και αυτή στάση, ότι εγκαταλείπει την πολιτική των προκλήσεων. Μέχρι τότε εμείς οφείλουμε να συνεχίσουμε τη δουλειά μας: Συνέχιση της οχύρωσης της πατρίδας μας με εξοπλισμούς και ενίσχυση των συμμαχιών μας στο διεθνές πεδίο. Ούτε ένα λεπτό δεν πρέπει να πιστέψουμε ότι έχει αλλάξει κάτι. Επειδή δεν έχει αλλάξει…
