Είναι οι πιο περίεργες εκλογές από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα. Εκλογές που έχουν χαρακτήρα δημοψηφίσματος, καθώς οι πολίτες θα κληθούν να απαντήσουν αν θέλουν ισχυρή κυβέρνηση, ή ισχυρή αντιπολίτευση. Μοιάζουν με παραλλαγή από το σύνθημα του ΚΚΕ «πέντε κόμματα, δύο πολιτικές».

Περίεργες όσο πρωτότυπες αυτές οι εκλογές. Για παράδειγμα δεν ψάχνουμε να βάλουμε σε σειρά τα κόμματα, τη σειρά την ξέρουμε, δεν θα χρειαστεί να ακούσουμε τις προγραμματικές θέσεις των κομμάτων καθώς τις ακούγαμε επί μήνες, ούτε θα χρειαστεί να τις αξιολογήσουμε, το κάναμε στις 21 Μαΐου. Δεν θα επιλέξουμε βουλευτές αφού ισχύει η επιλογή μας στις προηγούμενες εκλογές. Ακόμη και το περίφημο ντιμπέιτ των «υποψήφιων Πρωθυπουργών», για το οποίο ο Αλέξης Τσίπρας προκαλούσε τον Κυριάκο Μητσοτάκη, δεν υπάρχει λόγος να γίνει, αφού υποψήφιος Πρωθυπουργός είναι πλέον ένας και όχι δύο.

Αν κάποιο ντιμπέιτ θα είχε μεγαλύτερο ενδιαφέρον θα ήταν αυτό μεταξύ του Αλέξη Τσίπρα και του Νίκου Ανδρουλάκη. Σύμφωνα με το αποτέλεσμα της κάλπης του Μαΐου, η διαφορά του δεύτερου με το τρίτο κόμμα, του ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ (8,5%) είναι μικρότερη από την διαφορά του πρώτου με το δεύτερο κόμμα, της ΝΔ με τον ΣΥΡΙΖΑ (20,7%). Κάτι που δεν έχει ξανασυμβεί.

Και ο μεν ΣΥΡΙΖΑ δεν περιμένει καμία δραματική αλλαγή υπέρ του στις επαναληπτικές εκλογές, αντίθετα αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο μείωσης των ποσοστών του. Το δε ΠΑΣΟΚ δείχνει μετά από πολλά χρόνια σημάδια ζωής. Αν καταφέρει να πλησιάσει το πανελλαδικό του ποσοστό σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, όπου υστέρησε αισθητά, θα ξεπεράσει στην Επικράτεια το 13%. Όπως και να έχει είναι οι πρώτες εκλογές που δύο κόμματα κατεβαίνουν για να διεκδικήσουν τον ρόλο του «προνομιούχου» ηττημένου!

Όμως κακά τα ψέματα, το στοίχημα αυτών των εκλογών, είναι ποιος θα καταφέρει να δώσει κίνητρο στους ψηφοφόρους του να ξαναπάνε στην κάλπη. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης λέει ξαναψηφίστε με για να έχει ισχυρή κυβέρνηση ο τόπος, ο Αλέξης Τσίπρας λέει ξαναψηφίστε με για να έχει ισχυρή αντιπολίτευση ο Μητσοτάκης και ο Νίκος Ανδρουλάκης λέει ξαναψηφίστε με για να είμαι εγώ και όχι ο Τσίπρας, αυτός που θα κάνει ισχυρή αντιπολίτευση στον Μητσοτάκη.

Με εξαίρεση τον Κυριάκο Μητσοτάκη που θα επανατοποθετήσει το κυβερνητικό του πρόγραμμα για αξιολόγηση από το εκλογικό σώμα, υπάρχει άραγε κάτι ενδιαφέρον και δημιουργικό στις προτάσεις της αντιπολίτευσης; Οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ που στις προηγούμενες εκλογές πήγαν στην κάλπη με την ελπίδα να έλθει στην εξουσία η «δεύτερη φορά αριστερά», τώρα θα πρέπει να πάνε για να μην τους προσπεράσει το ΠΑΣΟΚ. Και οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ για να κλείσουν την ψαλίδα με τον ΣΥΡΙΖΑ. Κατά τα λοιπά, «τι Γιάννης, τι Γιαννάκης!» Αν η βασική επιδίωξη είναι να περιοριστεί η αυτοδυναμία του Μητσοτάκη, το ίδιο αποτέλεσμα θα έχει η ψήφος είτε στον ΣΥΡΙΖΑ, είτε στο ΠΑΣΟΚ.

Παρόλα αυτά  οι εκλογές της 25ης Ιουνίου θα είναι μια διαδικασία που θα ξεκινήσει από το μηδέν, σαν να μην προηγήθηκε ποτέ η 21η Μαΐου. Όλα θα γίνουν από την αρχή, ακόμη και η διαδικασία ανακήρυξης των κομμάτων από τον Άρειο Πάγο, μεταξύ των οποίων κατά πάσα πιθανότητα θα είναι και «κόμμα Κασιδιάρη», σύμφωνα με όσα ο ίδιος έχει γράψει στα κοινωνικά δίκτυα. Και εννοείται πως όλα τα παραπάνω ισχύουν με τα σημερινά δεδομένα. Έχουμε μπροστά μας έναν ολόκληρο μήνα!