Γράφει ο Τάκης Σπηλιόπουλος
Απλή αναλογική λοιπόν στις 21 Μαΐου, την πρώτη Κυριακή των εκλογών. Όλα δείχνουν ότι κατά πάσα πιθανότητα θα πρόκειται για χάσιμο χρόνου καθώς δεν προκύπτει από πουθενά ότι η απλή αναλογική μπορεί να δώσει κυβέρνηση. Όχι κατ’ ανάγκη γιατί δεν θα βγαίνουν τα ποσοστά, αλλά γιατί κανείς, πέρα από τα λόγια, δεν φαίνεται να την έχει πάρει στα σοβαρά. Κανονικά θα έπρεπε ήδη να ήταν σε εξέλιξη εντατικές διαβουλεύσεις μεταξύ των κομμάτων που δυνητικά θα συμμετείχαν σε μια κυβέρνηση συνεργασίας. Αντιθέτως όχι μόνο δεν συζητάει κανείς με κανέναν, αλλά δεν δείχνει να υπάρχει διάθεση για κουβέντα.
Τι νόημα έχει άραγε η εξαγγελία από τον Αλέξη Τσίπρα για προοδευτική διακυβέρνηση, όταν ο υποψήφιος εταίρος Γιάννης Βαρουφάκης θέτει όρους στους οποίους ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ αποκλείεται να συμφωνήσουν και δηλώνει πως η προοδευτική διακυβέρνηση χωρίς πρόγραμμα συνιστά τερατογένεση. Ομοίως και με το ΠΑΣΟΚ που δεν θέλει «ούτε Μητσοτάκη ούτε Τσίπρα» αλλά ούτε και Βαρουφάκη και ξέρει καλά πως ενδεχόμενο συμμετοχής σε κυβέρνηση συνεργασίας με ΝΔ ή με ΣΥΡΙΖΑ, θα σημαίνει μετά βεβαιότητας διάσπαση. Για να μην βάλουμε στην εξίσωση την παγκόσμια πρωτοτυπία του ΚΚΕ, το οποίο διαχρονικά δηλώνει αναφανδόν υπέρ της απλής αναλογικής, ξεκαθαρίζει όμως πως δεν προτίθεται να συνεργαστεί μετεκλογικά με κανένα κόμμα!
Για την ιστορία πάντως, σε όλες τις περιπτώσεις κυβερνήσεων συνεργασίας, ο «εταίρος συμπλήρωμα» είτε εξαϋλώθηκε, είτε καταποντίστηκε. Το ΛΑΟΣ εξαφανίστηκε μετά τη συμμετοχή του στην κυβέρνηση Παπαδήμου, το ίδιο η ΔΗΜΑΡ μετά τη συμμετοχή της στην κυβέρνηση Σαμαρά Βενιζέλου, το ίδιο και οι ΑΝΕλ μετά την συγκυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αντίστοιχα το ΠΑΣΟΚ σημείωσε το χαμηλότερο ιστορικά ποσοστό του ( 4,75%) στις εκλογές του 2015, μετά τη συμμετοχή του στην κυβέρνηση Σαμαρά Βενιζέλου.
Παραδοσιακά στην Ελλάδα ποτέ δεν δούλεψε η απλή αναλογική. Σε όσες περιόδους εφαρμόστηκε (1926-28, 1932-36, 1950-52) είχαμε είτε αλλεπάλληλες εκλογές, είτε αλλεπάλληλες κυβερνήσεις. Και τα δύο μη λειτουργικά!
Αλλά και πιο πρόσφατα η εμπειρία δεν ήταν η καλύτερη, όταν το 1990 έγιναν με απλή αναλογική τρεις εκλογικές αναμετρήσεις και στο τέλος χρειάστηκε σχεδόν 47% και η συνδρομή της ΔΗΑΝΑ για να σχηματίσει μια θνησιγενή κυβέρνηση ο Κων/νος Μητσοτάκης.
Ρωτήστε τους φίλους μας Ιταλούς που στα 64 χρόνια που είχαν την απλή αναλογική, άλλαξαν 63 κυβερνήσεις. Η περίπτωση Πρόντι δείχνει πόσο μάταιο και άδικο εκλογικό σύστημα είναι. Το 2008 πρωθυπουργός σε κυβέρνηση 14 κομμάτων, έπεσε όταν ο Υπουργός Δικαιοσύνης, επικεφαλής κόμματος του 1,4% στις εκλογές, απέσυρε την υποστήριξή του στην κυβέρνηση. Εκβίασε, χωρίς αντίκρισμα, προνομιακή μεταχείριση στις δικαστικές περιπέτειες της συζύγου του. Και εκδικήθηκε ανατρέποντας την κυβέρνηση.
Ακόμη πιο δίπλα μας η Βουλγαρία, που εξακολουθεί να μαστίζεται από τον φαύλο κύκλο της απλής αναλογικής, με 5 εκλογικές αναμετρήσεις σε 2 χρόνια! Είναι άγνωστο μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, το αποτέλεσμα των εκλογών της Κυριακής 2 Απριλίου και αν θα χρειαστεί να πάει και σε έκτες εκλογές.
