Με την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν «στον αέρα», τα «γκρίζα κοστούμια» των Βρυξελλών βλέπουν τον «Σούπερ Μάριο» ως ιδανική λύση
Στο πρόσωπο του Μάριο Ντράγκι, τα «γκρίζα κοστούμια» των Βρυξελλών καθώς και ισχυροί συστημικοί παίκτες στις χώρες που καθορίζουν τον πολιτικό και οικονομικό βηματισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ιταλία και την Ισπανία, βλέπουν τον «σωτήρα» του ευρωπαϊκού οικοδομήματος.
Ο άλλοτε κεντρικός τραπεζίτης της Ρώμης, πρωθυπουργός της Ιταλίας σε δύσκολες στροφές και πάνω από όλα επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας την περίοδο της οικονομικής κρίσης και των μνημονιακών… αναστεναγμών της προηγούμενης δεκαετίας, διατηρεί υψηλή δημοφιλία στις ευρωπαϊκές κοινωνίες, σε αντίθεση με την πλειοψηφία όσων απαρτίζουν την τοξική και φθαρμένη πολιτική γραφειοκρατία των Βρυξελλών.
Η πρόσφατη έκθεσή του για το μέλλον της Ένωσης, του προσέφερε την ευκαιρία προχωρημένης δημοσιότητας, και να εμφανιστεί ως τεχνοκράτης, πολιτικός αλλά και κοινωνιστής.
Μια ενδεχόμενη υποψηφιότητα του Μάριο Ντράγκι θα συγκέντρωνε την αποδοχή και τη στήριξη του «διευθυντηρίου» της Ένωσης, την ύπαρξη του οποίου είχε εντοπίσει πολύ νωρίς, πριν από τρεις δεκαετίες, ο Ανδρέας Παπανδρέου.
Ενώ, χαίρει εκτίμησης και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, όχι τόσο σε πολιτικό επίπεδο, καθώς στους διαδρόμους της Ουάσινγκτον τον θεωρούν «μη διαχειρίσιμο», αλλά μεταξύ των οικονομικών και τραπεζικών κύκλων της υπερδύναμης, που του πιστώνουν ότι την εποχή της μεγάλης διεθνούς ανασφάλειας και αβεβαιότητας, λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και των πολυεπίπεδων συνεπειών της, έδειξε αποφασισμένος να κάνει «ό, τι χρειαστεί», για να μην γκρεμιστεί το κοινό ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
Και το έκανε, παρόλο που η «παιδική χαρά» της πολιτικής ηγεσίας των Βρυξελλών δεν είχε το ειδικό βάρος για να τον στηρίξει στη μοναχική διαδρομή του.
Του Κυριάκου Βελισσάριου
