Του Κυριάκου Βελισσάριου
Ήταν περίπου αναμενόμενο… Τα διαδοχικά… αυτογκόλ του Τζο Μπάιντεν (και) στην εξωτερική πολιτική, ενισχύουν τον άξονα Κίνας-Ρωσίας, σπρώχνοντας τον Βλαντιμίρ Πούτιν πιο… βαθιά στην αγκαλιά του Σι Τζινπίνγκ.
Η τηλεδιάσκεψη των ηγετών του Πεκίνου και της Μόσχας, ήρθε σε μια συγκυρία κατά την οποία η Ουάσινγκτον αλλά και οι Βρυξέλλες επιχειρούν να στριμώξουν το καθεστώς Πούτιν για το θέμα της Ουκρανίας. Πρακτικό αποτέλεσμα; Η Ευρώπη να πληρώνει πανάκριβα το φυσικό αέριο και συνολικά οι τιμές της ενέργειας να εκτοξεύονται, επιβαρύνοντας δραματικά τον προϋπολογισμό των νοικοκυριών. Και την ίδια στιγμή, οι Ηνωμένες Πολιτείες να χάνουν μια ρεαλιστική ευκαιρία να έρθουν πιο κοντά στη Ρωσία, ή μάλλον να κρατήσουν τον Βλαντιμίρ Πούτιν μακριά από την Κίνα.
Όλες αυτές οι… ομορφιές, εξαιτίας των άτσαλων χειρισμών του Τζο Μπάιντεν και του επιτελείου του, δηλαδή μιας ομάδας τεχνοκρατών που έρχονται από την εποχή Ομπάμα, και δείχνουν να έχουν… ξεμείνει σε… προηγούμενα επεισόδια της διεθνούς πραγματικότητας.
