Γράφει ο Τάσος Παππάς
Πανηγυρίζουν κάποιοι με την παραίτηση του Ζόραν Ζάεφ. «Η Συμφωνία των Πρεσπών τρώει τα παιδιά της» μας λένε και αποδίδουν την ήττα του Τσίπρα στις εκλογές του 2019 και την αποχώρηση (να δούμε αν θα είναι οριστική ή αν πρόκειται για κίνηση τακτικής) του Ζάεφ από το προσκήνιο στην επιλογή τους να υπογράψουν μια συμφωνία που κατά τη γνώμη τους είναι κατάπτυστη.
Είναι αντιφατική αυτή η προσέγγιση. Προδότες της πατρίδας τους και ο Τσίπρας και ο Ζάεφ; Πώς γίνεται; Ευκολάκι. Ο ένας πρόδωσε γιατί συμφώνησε να αποκτήσει η γειτονική χώρα όνομα με τη λέξη Μακεδονία. Ο άλλος πρόδωσε γιατί δέχτηκε να εγκαταλείψει τη μέχρι τότε πολιτική της χώρας του στο θέμα της ονομασίας και να πάει από το σκέτο Μακεδονία στο Bόρεια Μακεδονία. Υποχώρησαν λοιπόν και οι δυο.
Η διαφορά είναι ότι μέχρι την υπογραφή της συμφωνίας οι πάντες στον κόσμο αποκαλούσαν τη γειτονική χώρα «Μακεδονία» χωρίς κανέναν προσδιορισμό και πολλοί από τους συμμάχους μας, αλλά και μεγάλες δυνάμεις που έχουν συμφέροντα στην περιοχή, την είχαν αναγνωρίσει με τη μέχρι τότε συνταγματική ονομασία της, δηλαδή «Μακεδονία». Αρα η Ελλάδα βγήκε περισσότερο κερδισμένη απ’ αυτήν την ιστορία. Αρα λιγότερο προδότης ο Τσίπρας από τον Ζάεφ.
Η ελληνική Δεξιά και η Δεξιά της Βόρειας Μακεδονίας συγκλίνουν. Και οι δυο διαφωνούν με τη Συμφωνία των Πρεσπών. Και οι δυο είχαν υποσχεθεί ότι θα κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να την αλλάξουν κι αν είναι δυνατόν να την ακυρώσουν. Η δική μας Δεξιά βεβαίως με το που ανέλαβε τις τύχες της χώρας έκανε αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα απ’ οτιδήποτε άλλο: κυβίστηση.
Με πράξεις και δηλώσεις έδειξε ότι δεν προτίθεται να προχωρήσει σε κάποια ενέργεια που θα υπονομεύσει τη Συμφωνία των Πρεσπών. Ζητάει επιτακτικά από τους γείτονες να την εφαρμόζουν σε όλες τις λεπτομέρειές της, ο επικεφαλής της συναντήθηκε με τον ομόλογό του αρκετές φορές και με διάφορες αφορμές, υποστηρίζει με πάθος την ενταξιακή προοπτική της Βόρειας Μακεδονίας, εξέφρασε την ενόχλησή της με την καθυστέρηση που παίζουν στο θέμα αυτό η Γαλλία και άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ακόμη και οι πιο φανατικοί αντίπαλοι της Συμφωνίας, που σήμερα είναι σε υπουργικές θέσεις, μαζεύτηκαν. Ούτε εθνικιστικές τσιρίδες, ούτε μεγαλοϊδεατισμοί, ούτε απελπισμένες κραυγές εναντίον των ενδοτικών και απάτριδων αριστεριστών που πούλησαν ένα κομμάτι από τα ιερά και τα όσια της φυλής. Δεν είχαν κανένα πρόβλημα να επισκέπτονται τη Βόρεια Μακεδονία, δεν είχαν κανένα πρόβλημα να συγχρωτίζονται στα διεθνή φόρα με τους αξιωματούχους της γειτονικής χώρας, δεν ξέρω μήπως μερικοί απ’ αυτούς έκαναν και διακοπές εκεί.
Καθυστερεί μεν ο πρωθυπουργός να φέρει προς ψήφιση στη Βουλή τα μνημόνια συνεργασίας με τη Βόρεια Μακεδονία, αλλά αυτό έχει να κάνει με τις απειλές που έχουν εκτοξεύσει δύο πρώην πρωθυπουργοί (Καραμανλής, Σαμαράς) ότι δεν θα τα στηρίξουν. Και τώρα τι;
Ορισμένοι πιστεύουν ότι αν γίνουν εκλογές στη Βόρεια Μακεδονία θα κερδίσουν τα δεξιά κόμματα και από την επομένη του σχηματισμού της κυβέρνησης θα αρχίσουν να ξηλώνουν τη Συμφωνία των Πρεσπών και ενδεχομένως να προτείνουν στη δική μας κυβέρνηση την κατάργησή της. Δεν είναι απλή υπόθεση γιατί η Συμφωνία έχει τη σφραγίδα του ΟΗΕ, αλλά ας πούμε ότι μπορεί να γίνει.
Τι πρέπει να κάνει η ελληνική κυβέρνηση; Να συμφωνήσει, λένε οι υπερπατριώτες, και να σκίσει τη Συμφωνία. Και πώς θα λέγεται η γειτονική χώρα; Εμείς θα τη λέμε Σκόπια έμπλεοι εθνικής υπερηφάνειας και όλοι οι άλλοι θα την αποκαλούν με την προηγούμενη ονομασία της, δηλαδή «Μακεδονία» χωρίς κανέναν προσδιορισμό. Αναμφίβολα θα είναι μεγάλη επιτυχία! Εθνικός θρίαμβος!
Ανάγωγα
Δεν παίρνουμε μέτρα για τις εκκλησίες γιατί σεβόμαστε την αξία της θρησκείας μας, λένε κυβερνητικοί αξιωματούχοι. Πριν από λίγες μέρες ιεράρχης κατηγόρησε ιερείς επειδή με την επιπολαιότητά τους πήραν στον λαιμό τους ανθρώπους, δηλαδή πιστούς. Προφανώς ο δεσπότης δεν σέβεται τη θρησκεία. Οι υπουργοί μας μετά τις φουστανέλες ας φορέσουν και ράσα.
