Γράφει ο Τάσος Παππάς
Πηγή: “Εφημερίδα των Συντακτών”
Με αφορμή την επέτειο για την εξέγερση του Πολυτεχνείου ο πρωθυπουργός επιχείρησε να συνδέσει εκείνη την εποχή με το σήμερα, λέγοντας ότι η κυβέρνησή του υλοποιεί τα αιτήματα του αντιδικτατορικού κινήματος. Ακροβατώντας χωρίς δίχτυ προστασίας δεν απέφυγε την πτώση.
-«Τα μηνύματα εκείνων των μεγάλων στιγμών μετατρέπονται, σήμερα, σε καθημερινό προσανατολισμό προς μια ασφαλή Δημοκρατία. Που βαθαίνει τον χαρακτήρα της και απλώνει τα δικαιώματα του πολίτη».
■ Ποια όμως ήταν τα μηνύματα εκείνων των μεγάλων στιγμών; Στη στήλη της Μικέλας Χαρτουλάρη «Ο λόγος στους συγγραφείς» («Εφημερίδα των Συντακτών» 17.11.2021) παρουσιάστηκε το βιβλίο της Αιμιλίας Σαλβάνου «Πώς μαθαίνουμε Ιστορία, χωρίς να τη διδαχθούμε» (εκδόσεις Ασίνη). Σύμφωνα με την ιστορικό, από τα μηνύματα έχουν αφαιρεθεί «όλα τα ταξικά χαρακτηριστικά και ο αντικαπιταλιστικός και αντινατοϊκός προσανατολισμός».
Γιατί συνέβη αυτό; Επειδή «ο ιδρυτικός μύθος της Μεταπολίτευσης με την επιστροφή του Καραμανλή από το Παρίσι δεν θα μπορούσε να ήταν συμβατός με τη ριζοσπαστικότητα και το άνοιγμα των αιτημάτων αυτής της πιο συμβολικής στιγμής για την εξέγερση της νεολαίας της ύστερης δεκαετίας του 1960. Αντιθέτως, έπρεπε η στιγμή να εγγραφεί σε μια γενεαλογία αποκατάστασης των δημοκρατικών παραδόσεων του τόπου, θεματοφύλακας της οποίας χρίστηκε η νέα Δεξιά, αναβαπτισμένη μέσα από τον μύθο της καθολικής αντίστασης στη δικτατορία». Επειδή, όπως λέει ο Φόκνερ, «το παρελθόν δεν περνάει ποτέ, είναι μια διάσταση του παρόντος», η Δεξιά στην καλύτερη περίπτωση απούσα (υπήρχε, για να μην ξεχνιόμαστε, και η πτέρυγα που συνομιλούσε και διαπραγματευόταν με το καθεστώς), προσάρμοσε την Ιστορία στα μέτρα της και την απογύμνωσε από κάθε επικίνδυνη ιδέα. Το ίδιο είχε κάνει και για την περίοδο της Κατοχής. Η παράταξη που υποδύεται τον ιδιοκτήτη της χώρας δεν θα μπορούσε να λείπει από τις κορυφαίες στιγμές. Αυτό το θηριώδες έλλειμμα αποπειράθηκε να το καλύψει με οργανωμένες επιθέσεις στην αλήθεια.
Οι ιδεολογικοί μηχανισμοί ανέλαβαν να εξωραΐσουν το κακόφημο παρελθόν της. Συκοφάντησαν ό,τι ξέφευγε από το γλυκερό και ανώδυνο αφήγημά της. Δυσφήμησαν ως αχρείαστους ταραξίες όσους αντιστάθηκαν. Ελεεινολόγησαν τους ανυπάκουους. Είναι ασήμαντη λεπτομέρεια ότι στελέχη της που συνεργάστηκαν με τους κατακτητές και τη χούντα, ξεπλύθηκαν με τη βοήθεια των πλυντηρίων του συστήματος και στη συνέχεια κατέλαβαν κεντρικές θέσεις στη δημόσια ζωή. Σήμερα, σε υπουργικές θέσεις, αλλά και σε νευραλγικά πόστα του κρατικού και του κομματικού μηχανισμού, βρίσκονται πρόσωπα που ισχυρίζονταν ότι δεν υπήρξαν νεκροί στο Πολυτεχνείο, που μας έλεγαν ότι πρόκειται για προπαγάνδα της Αριστεράς, που υποστήριζαν ότι η οικονομία ήταν στα καλύτερά της την περίοδο της χούντας, που συναγελάζονταν με τους καταδικασμένους χουντικούς (βλ. Δημήτρης Ψαρράς «Η 17η Νοεμβρίου του Κυριάκου Μητσοτάκη», «Εφημερίδα των Συντακτών» 17.11.2021).
■ «Δεν νοσταλγούμε γερασμένα συνθήματα, αλλά υλοποιούμε ζωντανά αιτήματα. Χτίζοντας μια οικονομία, που αυξάνει την ευημερία όλων, σεβόμενη το περιβάλλον. Μια Παιδεία, που προσφέρει εργασία και πρόοδο. Και μια δυναμική κοινωνία, που δεν αφήνει κανέναν πίσω. Σαράντα οκτώ χρόνια μετά, οι λέξεις “Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία” ανανεώνουν το νόημά τους. Εμπνέοντας, πλέον, μια νέα και ισχυρή Ελλάδα. Που, ήδη, αλλάζει και ακμάζει!».
■ Δυστυχώς για τον πρωθυπουργό το κεντρικό σύνθημα της εξέγερσης «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία» είναι και στις μέρες μας βασικό ζητούμενο. Ψωμί: Πρώτη η Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Ενωση στην ανεργία. Πρώτη και μάλιστα μακριά από τη δεύτερη και στην ανεργία των νέων. Το δημόσιο χρέος εκτός ελέγχου. Το ιδιωτικό χρέος στα ουράνια. Χιλιάδες συνταξιούχοι χωρίς σύνταξη για χρόνια. Το εργατικό εισόδημα παραμένει καθηλωμένο επί μια δεκαετία με αποτέλεσμα οι δείκτες φτώχειας να είναι απαράδεκτα υψηλοί. Η Ελλάδα είναι η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα που ο κατώτατος μισθός παραμένει κάτω από τα επίπεδα των αρχών του 2012 (Πάνος Κοσμάς «Εφ.Συν.» 15.11.2021). Την ίδια στιγμή αυτό που λέει ο κ. Μητσοτάκης για «ευημερία όλων» μοιάζει με κακόγουστο ανέκδοτο, αν κρίνουμε από την αύξηση της κερδοφορίας του επιχειρηματικού τομέα, από τις χαριστικές ρυθμίσεις υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου, από τη μείωση της φορολογίας στους έχοντες, από τις απευθείας αναθέσεις σε φίλους και κουμπάρους (κοντά στα 2 δισ. ευρώ σ’ έναν χρόνο). Παιδεία: Μήπως μπορεί να μας πει ο κ. Μητσοτάκης τι γίνεται με τους νέους επιστήμονες που έχουν μεταναστεύσει; Μήπως μπορεί να μας πει τι θα κάνουν οι 40.000 νέοι που φέτος αποκλείστηκαν από την ανώτερη και την ανώτατη εκπαίδευση; Ελευθερία: Οι μηχανισμοί καταστολής σε πλήρη έξαρση. Κατά πώς έλεγε ο πατέρας του στους αστυνομικούς, «εσείς είστε το κράτος». Κάτι ανάλογο είπε και ο αρμόδιος υπουργός, τον οποίο συνεχάρη ο προϊστάμενός του.
Το δικαίωμα στη διαδήλωση και στην απεργία έχει φασκιωθεί. Η ΕΥΠ συνεχίζει στον δρόμο της αλήστου μνήμης ΚΥΠ. Αυτή είναι η νέα και ισχυρή Ελλάδα που ακμάζει; Και μια συμβουλή: Να αφήσει αυτά τα περί ισχυρής Ελλάδας. Τα έλεγε και ένας άλλος πρωθυπουργός. Λίγα χρόνια μετά, με τη… βοήθεια της Δεξιάς, η χώρα χρεοκόπησε.
Ανάγωγα
Οταν ένα γεγονός είναι δυσάρεστο και επαναλαμβάνεται σε καθημερινή βάση, τι κάνει μια κυβέρνηση που υποδύεται τη φιλελεύθερη; Να το αγνοήσει δεν μπορεί. Να το κρύψει δεν γίνεται. Το… σουλουπώνει με τη γνωστή μέθοδο της Στατιστικής. Αυτό επιχειρεί η κυβέρνηση με τον αριθμό των νεκρών από τον κορονοϊό.
