Γράφει ο Τάσος Παππάς
Το αποτέλεσμα των κρίσιμων εκλογών στη Βραζιλία δεν ήταν γνωστό την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές. Ο ακροδεξιός Μπολσονάρο στην προσπάθειά του να μειώσει τη διαφορά του από τον Λούλα χρησιμοποίησε όλα τα μέσα και απειλεί ότι θα αμφισβητήσει το αποτέλεσμα αν είναι αρνητικό γι’ αυτόν –κατά το παράδειγμα του ομοδόξου του Τραμπ. Οπως αναφέρει η Χριστίνα Πάντζου στην «Εφημερίδα των Συντακτών» (29-30/2022) είχαμε την πιο βρόμικη εκλογική μάχη στην ιστορία της Βραζιλίας.
Ο ισχυρός προπαγανδιστικός μηχανισμός του Μπολσονάρο δαιμονοποίησε τον Λούλα. Τον παρομοίασε με τον Σατανά, διέδωσε ότι έχει σχέσεις με το οργανωμένο έγκλημα και αν εκλεγεί θα κλείσει τους ναούς. Σας φαίνονται όλα αυτά ξένα; Πιστεύετε ότι στη σημερινή Ευρώπη δεν μπορούν να αποδώσουν τέτοιου τύπου τακτικές και τα κόμματα της Δεξιάς μπορεί να κινδυνολογούν είτε για να μη χάσουν την εξουσία είτε για να την πάρουν, αλλά δεν πρόκειται να εφαρμόσουν παρόμοιες μεθόδους; Είστε μάλλον ξεχασιάρηδες. Ακονίστε λίγο τη μνήμη σας. Θυμίζω εν τάχει τα επικοινωνιακά όπλα της ελληνικής Δεξιάς πριν από τις εκλογές του 2015, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, μετά τη νίκη της το 2019, αλλά και στις μέρες μας.
■ Μην ψηφίζετε ΣΥΡΙΖΑ, φώναζαν τα στελέχη της συντηρητικής παράταξης το 2015, γιατί αυτοί είναι απάτριδες, είναι άθεοι, είναι οπαδοί ολοκληρωτικών καθεστώτων (της Βόρειας Κορέας συγκεκριμένα). Αν κερδίσουν, θα αφαιρέσουν τις εικόνες από τα δημόσια κτίρια, ενδεχομένως να επιχειρήσουν να βγάλουν τον σταυρό από την ελληνική σημαία, παίρνουν λεφτά από τον Μαδούρο και θα βουτήξουν τις καταθέσεις σας για να χρηματοδοτήσουν τα ανίερα σχέδιά τους, θα πέσει πείνα και των γονέων (συσσίτια και δελτίο στα τρόφιμα), θα υπάρξει μεγάλη έλλειψη σε χαρτί υγείας και ο αρχηγός τους προστατεύει τις ένοπλες συνιστώσες του κόμματός του.
■ Οι επιθέσεις απέτυχαν αφού ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε και τις εκλογές του Γενάρη του 2015 και τις εκλογές του Σεπτέμβρη του ίδιου έτους, παρά τον συμβιβασμό που έκανε με τους εταίρους… σωτήρες μας. Η Δεξιά, όμως, δεν το έβαλε κάτω και συνέχισε να δηλητηριάζει το πολιτικό κλίμα. Ο στόχος προφανής: να απομακρυνθούν από την κυβέρνηση αυτοί με τις ελαττωματικές ιδέες. Εχοντας μια περίεργη αντίληψη για το τι είναι πατριωτικό καθήκον και πώς πρέπει να το υπηρετεί ένα σοβαρό κόμμα, ασκούσε πιέσεις στις Βρυξέλλες να μην υποκύψουν στους ακροαριστερούς τυχοδιώκτες, καλούσε τον Σόιμπλε και τον Ντάιζελμπλουμ να κρατήσουν γερά και στην περίπτωση της Συμφωνίας των Πρεσπών κατηγόρησε τον Τσίπρα ότι πούλησε τη Μακεδονία για να πάρει τις συντάξεις.
■ Δεν κατάφερε να αποδομήσει τον πολιτικό αντίπαλό της (δολοφονία χαρακτήρα) με την υπόθεση της περίφημης βίλας στο Σούνιο και φαίνεται ότι και σε άλλα πεδία τα πράγματα έχουν στραβώσει: Η επιχείρηση ποινικοποίησης της πολιτικής ζωής δεν πάει πολύ καλά γι’ αυτήν, αν κρίνουμε από τις καταθέσεις στο Ειδικό Δικαστήριο των μαρτύρων κατηγορίας στην υπόθεση Παπαγγελόπουλου – Τουλουπάκη. Οι πομπώδεις διακηρύξεις της, ότι διαχειρίζεται το δημόσιο χρήμα με τον σταυρό στο χέρι, έχουν γίνει μεγάλο καλαμπούρι. Η εμπλοκή της στο σκάνδαλο των υποκλοπών κραυγάζει. Η κλειστή ομάδα του μεγάρου Μαξίμου που διοικεί τη χώρα υπό την καθοδήγηση του άξιου τιμονιέρη δέχεται απανωτά χτυπήματα ακόμη και από φίλιες μέχρι τώρα δυνάμεις (μέσα ενημέρωσης). Τα νταραβέρια με τη σάρα, τη μάρα και το κακό συναπάντημα έχουν αφήσει άφωνους τους πολίτες (μηδέ των ψηφοφόρων της εξαιρουμένων) και πολλοί δικαιολογημένα αναρωτιούνται: Το Κράτος χρησιμοποιεί το παρακράτος ή το παρακράτος χρησιμοποιεί το Κράτος; Το αν θα συνεχίσουν στο ίδιο μοτίβο θα το δούμε σύντομα στις οθόνες μας.
Ανάγωγα
Εμεινε 18 χρόνια στη φυλακή χωρίς να του έχει ασκηθεί ποινική δίωξη. Πού συνέβη αυτό; Στη Σαουδική Αραβία; Οχι. Στη Ρωσία του Πούτιν; Οχι. Στη Βόρεια Κορέα του Κιμ του τρίτου; Οχι. Στην Κίνα του… ισόβιου προέδρου Σι; Οχι. Στην αμερικανική βάση Γκουαντάναμο στην Κούβα. Εχουν και οι… πλέριες δημοκρατίες τα τρωτά τους!
