Της Κονδυλίας Ορτανσίου
Καινούριος χρόνος, δεύτερος καινούριος μήνας, καινούρια εβδομάδα, καινούριο πρωινό… Η εναλλαγή κάθε αφετηρίας που διατηρεί ζωηρό το ενδιαφέρον μας να συνεχίσουμε τη διαδρομή. Να συνεχίσουμε να προσπαθούμε να σταθούμε όρθιοι. Να συνεχίσουμε να αναζητούμε φωτεινά χαμόγελα, ακόμη καλύτερα να τα προκαλούμε εμείς.
Όμηροι μιας πανδημίας που ανέτρεψε βεβαιότητες και κανονικότητες, είναι δύσκολο να προκαλείς χαμόγελα, επειδή η διάθεση συρρικνώνεται.
Δεν πρέπει ωστόσο να ξεχνάμε ότι, το φως υπάρχει πάντα… εκεί έξω. Σημασία έχει η οπτική με την οποία “βλέπουμε” τη ζωή.
