Απόφαση πολιτικής αυτοχειρίας η επένδυση στην άμυνα, αντί για την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής
Η… μόνιμη αυταπάτη μέσα στην οποία μοιάζει να σεργιανίζει η πολιτική γραφειοκρατία των Βρυξελλών, αντανακλάται απερίφραστα στις πανηγυρικές εξαγγελίες για τον εξοπλισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με ένα ποσό-μαμούθ, της τάξης των 800 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και οι υπόλοιποι… μοιραίοι των Βρυξελλών, συνεχίζουν να κινούνται σε απόσταση από τις πραγματικές και επείγουσες ανάγκες των ευρωπαϊκών κοινωνιών. Την ώρα που οι ευρωπαϊκοί λαοί φτωχοποιούνται, λόγω και της ακρίβειας που προκάλεσε η απερίσκεπτη διαχείριση της ουκρανικής κρίσης, με τη συνεπακόλουθη ενεργειακή κρίση που τη συνόδευσε, οι Βρυξέλλες επενδύουν στην κοινή άμυνα, απέναντι σε μια… μελλοντική εισβολή από τη Ρωσία.
Η στρατηγική αυτή επιλογή, έχει φυσικά… παρασκήνιο. Τα χρήματα που θα δοθούν για την κοινή ευρωπαϊκή άμυνα, δεν θα διατεθούν σε δράσεις κοινωνικής συνοχής και αλληλεγγύης. Θα λείψουν από τα πακέτα στήριξης των ευρωπαίων πολιτών, ειδικά των κοινωνιών που βρίσκονται σε μεγαλύτερη ανάγκη.
Και φυσικά, η επίκληση του «εχθρού προ των πυλών», στην περίπτωση της Ρωσίας, επιχειρεί να μετατοπίσει το ενδιαφέρον και τη συζήτηση από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Ευρωπαίοι πολίτες στην καθημερινότητά τους. Και τα οποία η γραφειοκρατία των Βρυξελλών αδυνατεί να προσφέρει λύσεις.
Ένα… ReArm ως πολιτική αυτοχειρία. Ενδεικτική του χαμηλού επιπέδου του πολιτικού δυναμικού που έχει σήμερα την ευθύνη ηγεσίας της Ενωμένης Ευρώπης.
Του Κυριάκου Βελισσάριου
