Γράφει η Ράνια Τζίμα
Kάθε φορά που ανακοινώνεται ότι μια νέα δημοσκόπηση θα δει το φως της δημοσιότητας, οι σφυγμοί στα επιτελεία των κομμάτων της Κεντροαριστεράς και της Αριστεράς ανεβαίνουν. Και αυτό γιατί κάθε νέα δημοσκόπηση είναι για τον ευρύτερο χώρο ένα ακόμη «καμπανάκι» ότι «σύντροφοι, τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά». Κάθε νέα δημοσκόπηση είναι μια επιβεβαίωση ότι το πολιτικό σύστημα χρειάζεται επειγόντως έναν δεύτερο πόλο.
Για το «κυβερνών» ΠαΣοΚ, η αγωνία έφτασε να περιορίζεται στον διαγκωνισμό με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου για τη δεύτερη θέση. Η άλλοτε «πρώτη φορά κυβερνώσα Αριστερά», ο ΣΥΡΙΖΑ, καταγράφεται ενίοτε και στο 6%, με πολλούς να εκτιμούν ότι αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση θα δώσει μάχη για την είσοδό του στη Βουλή. Η Νέα Αριστερά επίσης φαίνεται να βιώνει υπαρξιακή κρίση και δεν καταφέρνει να ενισχύσει τα ποσοστά της.
Με φόντο αυτή την εικόνα, οι ψίθυροι πυκνώνουν ότι ο Αλέξης Τσίπρας ετοιμάζεται να επιστρέψει. Κάποιοι λένε ότι ακόμη κι αν ο ίδιος θα ήθελε περισσότερο χρόνο για να σταθμίσει τις κινήσεις του, ακόμη κι αν θα ήθελε περισσότερο χρόνο για να κάνει το προσωπικό του rebranding, τα πολιτικά δεδομένα είναι τέτοια που μπορεί να επισπεύσουν τις αποφάσεις του.
Διότι μπορεί να φανταστεί κάποιος ότι ένας πρώην πρωθυπουργός θα ρισκάρει να κατέβει υποψήφιος βουλευτής με ένα κόμμα που κατά κάποιους θα πρέπει να καταβάλει προσπάθειες για να μπει στη Βουλή;
Ο δρόμος βεβαίως για τον πρώην πρωθυπουργό δεν είναι σπαρμένος με ροδοπέταλα. Θα πρέπει να αντιμετωπίσει μια σειρά από διλήμματα, ερωτήματα, προβλήματα.
Από τη μια μπορεί να αφήσει τον χώρο του οποίου ηγήθηκε να σβήσει και από την άλλη θα πάρει την ευθύνη να είναι εκείνος που θα διασπάσει δύο κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά) προκειμένου να φτιαχτεί το νέο δικό του κόμμα;
Επειτα, ακόμη και αν πάρουμε ως παραδοχή ότι η χώρα αντιμετωπίζει έλλειμμα ηγεσιών, αυτό που μας λείπει περισσότερο δεν είναι « ο αρχηγός» αλλά το στέρεο εναλλακτικό αφήγημα για τη χώρα.
Διαθέτει ο Αλέξης Τσίπρας εναλλακτικό αφήγημα και σε τι διαφέρει από εκείνο που υπηρετούσε μέχρι πριν από δύο χρόνια και το οποίο ηττήθηκε; Και με ποιο πολιτικό προσωπικό θα το πραγματώσει αυτό το σχέδιο, διότι, ως γνωστόν, με παλιά υλικά δεν φτιάχνεις καινούργια σπίτια και τα νέα υλικά από την άλλη χρειάζονται μια δοκιμή στατικότητας.
Και βέβαια ο ίδιος θα πρέπει να εξηγήσει τι άλλαξε από τη στιγμή που παραιτήθηκε από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ αναλαμβάνοντας την ευθύνη για μια σειρά από ήττες μέχρι την πιο ενεργή επάνοδό του στα πολιτικά πράγματα. Μπορεί, από την άλλη, η ανάγκη να ανακατευτεί η πολιτική τράπουλα να ξεπερνά όλα αυτά τα ερωτήματα.
