Γράφει η Ράνια Τζίμα
Σχεδόν πάντα η προσμονή μιας καινούργιας χρονιάς είναι σύμφυτη με ένα αίσθημα αισιοδοξίας που κυοφορείται και μόνο από την ίδια την αλλαγή. Φέτος όμως η αίσθησή μου είναι ότι τα σύννεφα που μαζεύονται είναι πολλά. Η αυγή της νέας χρονιάς πιστεύω ότι θα φέρει την Ευρώπη μπροστά σε ένα υπαρξιακό σοκ το οποίο σε μεγάλο βαθμό θα συνδεθεί με τις επιλογές του Ντόναλντ Τραμπ.
Η Γηραιά Ηπειρος έχει πολλούς λόγους για να ανησυχεί. Ο Τραμπ έχει ήδη απειλήσει την Ευρώπη με «δασμούς μέχρι τέλους» αν δεν καλύψει σε σημαντικό βαθμό τις ανάγκες της σε ενέργεια με αγορά πετρελαίου και φυσικού αερίου από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Οι εισαγωγές αγαθών προερχομένων από την ΕΕ ανήλθαν το 2022 σε 553,3 δισ. δολάρια (533,17 δισ. ευρώ), ενώ οι εξαγωγές των ΗΠΑ προς τους 27 αντιπροσώπευαν 350,8 δισ. δολάρια (338,04 δισ. ευρώ), σύμφωνα με τα αμερικανικά στοιχεία, δηλαδή εμπορικό έλλειμμα 202,5 δισ. δολαρίων (195,13 δισ. ευρώ) ανάμεσα στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη.
Ο Τραμπ επίσης έχει ήδη αρχίσει να βάζει τους όρους του σχετικά με το ΝΑΤΟ, τη στιγμή που το όραμα Μακρόν για έναν Ευρωστρατό είναι πιο αδύναμο από ποτέ. Εδώ αρχίζουν και μπαίνουν και ερωτήματα λίγο πιο πολιτικά. Ποιος έχει το εκτόπισμα να μπει σε μια συζήτηση αν χρειαστεί με τις ΗΠΑ για τις οικονομικές ισορροπίες που θα πρέπει να επιτευχθούν;
Η ενότητα της ΕΕ γίνεται όλο και πιο εύθραυστη και οι ηγετικές φιγούρες λείπουν. Στην πρώτη του θητεία ο Τραμπ είχε απέναντί του τη σιδηρά Ανγκελα Μέρκελ και το asset του ευρωπαϊκού πολιτικού συστήματος Εμανουέλ Μακρόν που μέσα από τους G7 μπορούσαν να πιέσουν έναν αυθάδη συνομιλητή.
Τώρα στη θέση της Ανγκελα Μέρκελ είναι ο Ολαφ Σολτς με τη Γερμανία να βρίσκεται για μια ακόμη φορά αντιμέτωπη με τα φαντάσματα της Ιστορίας της και το ακροδεξιό AFD στη δεύτερη θέση των δημοσκοπήσεων. Η Ακροδεξιά της Ευρώπης πουσάρεται κανονικά από τον Ιλον Μασκ που φυσικά βλέπει πεντακάθαρα την ευκαιρία… Στη Γαλλία ο κάποτε «ατσαλάκωτος» Μακρόν έχει για τα καλά «τσαλακωθεί» και η χώρα προχωρεί με την τέταρτη κυβέρνησή της εντός του 2024, την οποία η Μαρίν Λεπέν υποσχέθηκε ότι θα απολύσει επίσης…
Την ίδια στιγμή εντός της Ενωσης ενισχύονται η Τζόρτζια Μελόνι και ο Βίκτορ Ορμπαν. Ενώ, λοιπόν, η Ευρώπη χρειάζεται περισσότερο από ποτέ τις ηγεσίες της, είναι πιο αδύναμη από ποτέ. Οπως συμβαίνει όμως σε κάθε σοκ, υπάρχει πάντα μια χρυσή ευκαιρία. Το σοκ να φέρει αφύπνιση έστω και στο παρά πέντε…
