Του Μάνου Οικονομίδη
Το πολιτικό προσωπικό της Γαλλίας είχε ιστορικά εξαιρετικά χαρισματικούς λογογράφους. Όχι απρόσμενα, αν σκεφτεί κανείς ότι η χώρα της διαρκούς Επανάστασης ιδεών και κουλτούρας, κουβαλάει, περίπου με γονιδιακή προσήλωση, από γενιά σε γενιά, το ανθεκτικό φως των ιδεών.
Από την εποχή του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού, η Γαλλία, και όχι μονάχα το Παρίσι, μοιράζουν φως, στην Ευρώπη και την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Μονάχα οι εκάστοτε ηγέτες της πιο συναρπαστικής χώρας της ηπείρου μας, διατηρούν τη δυνατότητα να… ξενερώνουν τις προσδοκίες του μέλλοντος, και τα τελευταία αρκετά χρόνια, η Γαλλία μας προσέφερε πλεονασματικές απογοητεύσεις.
Από τον Νικολά Σαρκοζί, που εγκλωβίστηκε στην εγωπάθειά του, στον άχρωμο Φρανσουά Ολάντ, και από εκεί στον “Μανού”, όπως πολύ εύστοχα χαρακτήρισε ειρωνικά τον Εμμανουέλ Μακρόν μαθητής, σε δημόσιο… χάπενινγκ.
Ο σημερινός κληρονόμος της Γαλλικής Δημοκρατίας έμεινε στα εμβληματικά λόγια των ομιλιών που του ετοίμαζαν οι λογογράφοι του, αδυνατώντας να υπερβεί το… τραπεζικό στέλεχος που κρύβει μέσα του, και να γίνει ο ηγέτης που είχε ανάγκη η σημερινή Γαλλία, ο ηγέτης τον οποίο έχει ανάγκη μια Ευρώπη… παιδική-χαρά, ειδικά στην σκιά της αποχώρησης της Άνγκελα Μέρκελ από τη γερμανική Καγκελαρία.
Το 2022, η Δημοκρατία θα είναι και πάλι συνεπής στο ραντεβού της με τη Μαρίν Λεπέν, το σκοτεινό πρόσωπο της ακροδεξιάς, δεν είναι ωστόσο καθόλου βέβαιο ότι ο σημερινός, προσωρινός και συγκυριακός ένοικος του Προεδρικού Μεγάρου θα ηγηθεί της σχετικής σταυροφορίας.
Η δημοφιλία του είναι εξαιρετικά χαμηλή, και υποψηφιότητες όπως του Χαβιέ Μπερτράν, της Αν Ινταλγκό και του Μισέλ Μπαρνιέ, φαντάζουν ως λυτρωτική διέξοδος και ενδιαφέρον ισοδύναμο της ανεπάρκειας Μακρόν.
Ο ίδιος, προσπάθησε να παρουσιάσει ένα καινούριο όραμα, με ορίζοντα το… 2030. Μιλώντας για την “επανάσταση καινοτομίας” που σχεδιάζει να πυροδοτήσει στη Γαλλία, διαθέτοντας 30 δισεκατομμύρια ευρώ, και επιδιώκοντας να καταστήσει τη χώρα του φωτός κυρίαρχη στην Ενωμένη Ευρώπη, και πρωταγωνίστρια στον υπόλοιπο κόσμο.
Οι Γάλλοι δυσκολεύονται πλέον να τον πιστέψουν. Φρόντισε και πρόλαβε να τους απογοητεύσει, πολύ και επαναλαμβανόμενα, ώστε τα λόγια του να χάνονται στον αέρα, πολύ… πιο μακριά από το 2030.
