Τα ρεύματα της κοινωνίας κινούνται και πάλι. Υπόγεια και σιωπηλά. Κινούνται όμως. Και αναζητούν πολιτική και εκλογική έκφραση.
Η αναπόφευκτη φθορά της κυβέρνησης Μητσοτάκη, μετά από πέντε χρόνια παραμονής στην εξουσία, δεν έχει πολιτικό και εκλογικό αντίκτυπο για την αδιατάρακτη ηγεμονία της Κεντροδεξιάς, επειδή δεν υπάρχει εναλλακτική λύση. Απουσιάζει μια αξιοπρεπής εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης.
Η ένταση στην κοινωνία μοιάζει να έχει μη αναστρέψιμη ροή. Επιδεινώνεται και πολλαπλασιάζεται. Όπως συμβαίνει σε κάθε τέτοια περίπτωση, λειτουργεί σωρευτικά και αθροιστικά. Ως… αυτοάνοσο.
Ο Στέφανος Κασσελάκης και ο Νίκος Ανδρουλάκης, ως αρχηγοί των δυο μεγαλύτερων κομμάτων της αντιπολίτευσης, είναι εκείνοι που διεκδικούν να εκφράσουν την κοινωνική αντίδραση και να λειτουργήσουν ως εναλλακτική λύση εξουσίας.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ μας έχει αποδείξει ότι… δεν καταλαβαίνει. Ότι δεν μπορεί να κατανοήσει την έννοια του ειδικού βάρους του αξιώματος που κατέχει. Δεν μπορεί να αντισταθεί στη γοητεία της προδιάθεσης να συμπεριφέρεται ως… influencer. Κάποιες φορές, ακόμη και ως… stand-up comedian.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ μας έχει αποδείξει ότι… δεν πείθει. Δεν μπορεί να εμπνεύσει, πόσο μάλλον να συναρπάσει την κοινωνία, και ειδικότερα τη μαζική κοινωνική βάση του ιστορικού ΠΑΣΟΚ, που την εποχή της εθνικής τραγωδίας των Μνημονίων ψήφισε τον Αλέξη Τσίπρα. Και σήμερα απέχει…
Τσίπρας λοιπόν; Η ιστορική εμπειρία και η πολιτική λογική δείχνουν ότι ο… καταληψίας και μίμος (του Ανδρέα Παπανδρέου), όπως τον κατηγορήσουν οι αντίπαλοί του, θα ενισχύει την εικόνα του ως μοναδική δυνητική εναλλακτική λύση, όσο δεν υπάρχει κάτι άλλο. Όσο δεν αναδεικνύεται κάποιος άλλος.
Όχι φυσικά μέσω του τοξικού και με… ποινικό μητρώο άσκησης της εξουσίας ΣΥΡΙΖΑ, αλλά με μια προσωποπαγή κομματική πρωτοβουλία. Μετά τις ευρωεκλογές, και εφόσον οι κάλπες βγάλουν τα… τέρατα που όλοι υποψιαζόμαστε και οι περισσότεροι φοβόμαστε.
Η κοινωνία μας άλλωστε έχει αποδειχτεί με… κοντή μνήμη. Και ο χρόνος βοηθάει τον Αλέξη Τσίπρα να ξεθωριάζουν οι δικές του κυβερνητικές αμαρτίες.
Της Μαρίκας Λυσιάνθη
