Του Κυριάκου Βελισσάριου
Φωνάζει η Τουρκία για την απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για τα Βαρώσια. Διαμαρτύρονται ο Ταγίπ Ερντογάν, ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου και η υπόλοιπη… παρέα, για τις καταδικαστικές δηλώσεις της διεθνούς κοινότητας.
Χαμογελάστε άφοβα. Πικρά και μελαγχολικά, φυσικά. Κάθε φορά που ο Ταγίπ Ερντογάν διαμαρτύρεται, για λόγους επικοινωνιακής έντασης και μόνο, τόσο περισσότερο θεωρεί ότι έχει βγει νικητής.
Και βγαίνει νικητής, όπως και οι προκάτοχοί του στην ηγεσία της Τουρκίας, αν σκεφτεί κανείς ότι εδώ και σχεδόν πέντε δεκαετίες, η διεθνής κοινότητα καταδικάζει ρητορικά και με αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ την Άγκυρα, η Κύπρος ωστόσο παραμένει ακρωτηριασμένη. Το διεθνές έγκλημα της εισβολής, δεν ανακαλείται, δεν τιμωρείται.
Ο Ερντογάν, βρίσκει και τα κάνει. Έχει επιβεβαιωθεί πολλές φορές τα τελευταία χρόνια. Αξιοποιεί το χαμηλό επίπεδο της ηγεσίας της Δύσης και την αδυναμία των μεγάλων δυνάμεων της εποχής μας να παραμερίσουν τις διαφορές τους, και να στηρίξουν το διεθνές Δίκαιο.
Κρίμα…
