Του Νίκου Φυλάγγελου
Μια τραγωδία αρχαιοελληνικών διαστάσεων, σε κάθε πτυχή της. Το έγκλημα των Γλυκών Νέρων δύσκολα θα αποσπαστεί από το συλλογικό υποσυνείδητο της κοινωνίας, όσα χρόνια κι αν περάσουν, λόγω των βιωματικών παραμέτρων που το συνοδεύουν.
Υπάρχει ωστόσο και μια παράμετρος… σύγχρονη. Κυρίως λόγω της επανάστασης των social media, και της ευχέρειας που προσφέρουν σε κάποιον να μοιράζεται με πληθυντικά κοινά τις απόψεις του. Και να αποκτά, στο μυαλό του έστω, κάποιο… ακροατήριο, το οποίο αισθάνεται την ανάγκη να τροφοδοτεί με τις σκέψεις του.
Οι “το έλεγα εγώ”. Αυτή η μάστιγα… Οι “Πουαρώ” που υποψιάζονταν, γνώριζαν, ήξεραν, κάτι είχαν ακούσει. Και δυστυχώς, δεν μιλάμε μονάχα για απλούς πολίτες. Μιλάμε για αστυνομικούς, δικηγόρους, ψυχολόγους, δημοσιογράφους, πολιτικούς. Παρέλαση στα ΜΜΕ και στα social media, για να μας πείσουν ότι… ήξεραν.
Πόση παρακμή χωράει πια σε αυτόν τον άτυχο τόπο.
