Του Νίκου Φυλάγγελου
Στη βαριά σκιά του δράματος που βιώνει ο ουκρανικός λαός, μετά τη βάρβαρη ρωσική εισβολή, στην Ελλάδα έχουν κάνει την εμφάνισή τους διάφοροι… υπερευαίσθητοι γύρω από τη συγκεκριμένη χώρα. Ένα μεγάλο μέρος αυτών, ανήκουν στη σχολή των “πραγματιστών” γύρω από τα ελληνοτουρκικά, που κοντεύουν να ξεχάσουν την Κατοχή της Κύπρου, προωθούν τη συνεκμετάλλευση των πόρων του Αιγαίου, δεν ενοχλήθηκαν από την απώλεια της εθνικής αυτοδιάθεσης την περίοδο των Μνημονίων, και φυσικά, παριστάνουν τους ανίδεους για τη σημαία που υπεστάλη το 1996 στα Ίμια και την… πήρε ο αέρας, για να θυμηθούμε τις εξοργιστικές πρακτικές του δυσώδους συστήματος Σημίτη.
Κάποιοι από αυτούς μάλιστα, προχώρησαν ένα βήμα παραπέρα. Βρήκαν εκείνη τη σημαία, και την… έβαψαν στα χρώματα της Ουκρανίας, και την ανέβασαν στα social media, συγκρίνοντας μάλιστα τον σημερινό αγώνα των Ουκρανών με τον… Αγώνα των Ελλήνων το 1821.
Η υπερβολή και το πάθος εξηγούν τις περισσότερες φορές τα πάντα. Επειδή ξενίζουν. Επειδή δεν ταυτίζονται με προηγούμενες συμπεριφορές τέτοιων… εθνικών παρατράγουδων.
Έγιναν… ουκρανικότεροι των Ουκρανών. Πολύ λογικό, από τη στιγμή που δεν μπορούν να γίνουν… “ελληνικότεροι” των Ελλήνων. Γι’ αυτό και… σφυρίζουν αδιάφορα για την ηθική ασέλγεια Ζελένσκι σε βάρος του Ελληνισμού, να ομιλεί στην κυπριακή Βουλή περί “ρωσικής εισβολής”, και να… πέφτει η σύνδεση, όταν κλήθηκε να μιλήσει για την τουρκική εισβολή και Κατοχή της μαρτυρικής νήσου.
