Του Νίκου Φυλάγγελου
Όταν είσαι μέρος του προβλήματος, δεν μπορείς να αντιληφθείς το πρόβλημα. Ούτε να το λύσεις.
Ο πολιτικός σεισμός από τις εκλογές στην Ιταλία, που οδηγεί τη Τζόρτζια Μελόνι στην πρωθυπουργία, προκάλεσε ανησυχία στη γραφειοκρατία των Βρυξελλών, όχι όμως για τους σωστούς λόγους.
Αντί η “παιδική χαρά” της πολιτικής ηγεσίας της Ευρώπης να κλονιστεί για τις συνέπειες των πολιτικών που οδηγούν σε φτωχοποίηση τους λαούς της ηπείρου μας, και υποβαθμίζουν την ποιότητα της ζωής τους, με αποτέλεσμα ξεσπάσματα οργής σαν και αυτό στην Ιταλία, οι διαρροές από τις Βρυξέλλες σε “ενσωματωμένους”, εστιάζουν στην αγωνία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το αν θα συνεχιστούν οι… κυρώσεις κατά της Ρωσίας.
Δηλαδή, για το αν η Ιταλία θα ζητήσει αλλαγή στάσης από την πλευρά των Βρυξελλών. Μια Ευρώπη που έχασε την αυτονομία της, και έγινε άβουλο συμπλήρωμα της στρατηγικής των Ηνωμένων Πολιτειών.
Και φυσικά, οι λαοί δίνουν τις απαντήσεις τους κάθε φορά που στήνονται κάλπες.
