Του Μάνου Οικονομίδη
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “One Voice”, την Κυριακή 19 Ιανουαρίου 2025
Στο γύρισμα ακόμη μιας επόμενης χρονιάς, η ανθρωπότητα, στην παγκοσμιοποιημένη εκδοχή την οποία βιώνουν τις τελευταίες δεκαετίες οι ζώσες γενεές των εθνών, επιχειρεί να αποκωδικοποιήσει, να κατανοήσει, να ενσωματώσει στον γενετικό κώδικά της και να συμβιώσει με ένα… σμήνος ανέμων μιας θυελλώδους Αλλαγής.
Η επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στην Προεδρία των ΗΠΑ, ήταν το σημείο που λειτούργησε ως βαθιά τομή στη διαδοχή του χρόνου και της… ρουτίνας. Ακόμη και στη φθοροποιό εκδοχή των τελευταίων ετών, η Αμερική παραμένει η σημαντικότερη και ισχυρότερη Δημοκρατία στον πλανήτη. Το έθνος που φιλοτεχνεί σενάρια παρόντος και μέλλοντος για τον δυτικό άνθρωπο, επομένως συνολικά για τον πλανήτη.
Η εκλογή Τραμπ προσφέρεται πρωτίστως για μάθημα κατανόησης της γεωμετρίας των αλλαγών που πυροδοτούνται στις κοινωνίες, αρχικά ως υπόγεια ρεύματα, σιωπηλά και διακριτικά, για να εξελιχθούν σε ανέμους αναπότρεπτων και συστημικών αλλαγών.
Η κόπωση των δυτικών κοινωνιών από την υστερία της woke κουλτούρας, που αδίκησε και ακύρωσε την ίδια την αυθόρμητη επιδίωξη ίσων ευκαιριών και συνεκτικής ενσωμάτωσης, η διαφοροποίηση των κοινωνικών προτεραιοτήτων, η υποβάθμιση της ποιότητας ζωής των πολιτών, η εξατομικευμένη θεώρηση της επιβίωσης και του μέλλοντος, αντί για τη συλλογική θέαση μιας κοινωνίας που προοδεύει (ή αποτυγχάνει) ομογενοποιημένα, είναι μερικές από τις παραμέτρους που διαμορφώνουν ήδη το μέλλον μας. Σε ενεστώτα χρόνο…
Η… αρρυθμία ακοής των ηγεσιών
Η αφετηριακή ερμηνεία της άγαρμπης αλλαγής δεδομένων σε παγκόσμιο επίπεδο, ιχνηλατείται στην… αρρυθμία ακοής των υπεύθυνων ηγεσιών. Από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού μέχρι… τη γειτονιά μας, την Ευρώπη που ξέχασε τις ρίζες της, και υποτίμησε την ιστορική ταυτότητα της φυσικής κληρονόμου των ιδεών του Διαφωτισμού. Των ιδεών που γεννήθηκαν στην Αρχαία Αθήνα, ταξίδεψαν νοητά στο Παρίσι του φωτός, και άλλαξαν τον κόσμο. Συνεχίζουν να αλλάζουν τον κόσμο.
Ο… λογαριασμός της αποστροφής στην αρτηριοσκληρωτική γραφειοκρατία των Βρυξελλών. Εκείνης που πριν από μια δεκαετία, η «Monde» περιέγραφε ως… παιδική χαρά.
Είναι λες και οι στίχοι από το «Wind of Change» των Scorpions, που «έντυσε» ηχητικά την Πτώση του Τείχος του Βερολίνου, την κατάρρευση του Υπαρκτού Σοσιαλισμού και το τέλος του Ψυχρού Πολέμου… χάνονται στη λήθη της Ιστορίας.
Η αναζήτηση «μεγάλων ιδεών»
Λένε, και όχι άδικα, ότι κανείς δεν μπορεί να σταματήσει μια ιδέα που ήρθε ο καιρός της να ενσαρκωθεί σε ζώσα εμπειρία. Η μάχη των ιδεών, η ζύμωση και η ενσωμάτωση της διαφορετικότητας, υπήρξαν ιστορικά οι διαρκείς μηχανισμοί κινητροδότησης της προόδου που συνοδεύει κάθε σημαντική αλλαγή.
Παρά τη στασιμότητα της τρέχουσας παρακμής, και της φθοράς στην οποία έχουν εγκλωβιστεί οι ευρωπαϊκές κοινωνίες, πληρώνοντας βαρύ τίμημα για ηγεσίες «μοιραίες και άβουλες», όπως θα μας θύμιζε ο Βάρναλης, η φύση του ανθρώπου να αναζητεί την ελπίδα, θα οδηγήσει σε αναζήτηση των επόμενων «μεγάλων ιδεών».
Το σημείο καμπής στην Ιστορία του μέλλοντος, θα είναι… με ποιούς.
