Του Νίκου Φυλάγγελου
Στις εκλογές του 2009, όταν ο Κώστας Καραμανλής είδε τους Έλληνες να του γυρίζουν την πλάτη, και να γοητεύονται από τον Γιώργο Παπανδρέου και το σύνθημα “λεφτά υπάρχουν”, πήρε την πρωτοβουλία της προσωπικής αξιοπρέπειας, να παραιτηθεί από την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, να κινήσει τις διαδικασίες για τη διαδοχή, και ο ίδιος να μην είναι εκ νέου υποψήφιος.
Ο Αλέξης Τσίπρας, στη σκιά της βαρύτερης ήττας που έχει υποστεί κόμμα εξουσίας στη χώρα μας στην εποχή της Μεταπολίτευσης, με διαφορά 20% από τη Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη, δεν τόλμησε να κάνει το μεγάλο βήμα.
Μια ματιά στον καθρέφτη της αυτογνωσίας, θα τον είχε οδηγήσει στην παραίτηση το ίδιο βράδυ. Την ώρα που τα αποτελέσματα… σόκαραν τον ΣΥΡΙΖΑ. Όσο δεν το κάνει, τόσο φθείρει την προσωπική υστεροφημία του. Ο ΣΥΡΙΖΑ άλλωστε… μας τελείωσε.
