Του Λάζαρου Καλλιανιώτη
Το μείζον θέμα της Συνεπιμέλειας παιδιών χωρισμένων ζευγαριών, ανέδειξε η εκπομπή “Πρωινοί Τύποι” της τηλεόρασης του ΑΝΤ1, με τον Νίκο Ρογκάκο και τον Παναγιώτη Στάθη, με συνέντευξη του Υπουργού Δικαιοσύνης Κώστα Τσιάρα.
Επιβεβαιώνοντας τη φημολογία του προηγούμενου διαστήματος για “ασκήσεις ισορροπίας” και άτολμη παρέμβαση σε μια παράμετρο του οικογενειακού δικαίου που κατατάσσει την Ελλάδα στις τριτοκοσμικές χώρες, ο Κώστας Τσιάρας επί της ουσίας “σκότωσε” τη Συνεπιμέλεια.
Ο Υπουργός Δικαιοσύνης περιέγραψε πτυχές και τη φιλοσοφία του νομοσχεδίου, παραδεχόμενος ότι, δεν θα υπάρχει καν η νομική πρόβλεψη του όρου “Συνεπιμέλεια”, αλλά η διατύπωση της “από κοινού άσκησης γονικής μέριμνας”. Ο Κώστας Τσιάρας υποστήριξε ότι κάτι τέτοιο νομοθετείται για πρώτη φορά, κάτι ωστόσο που αμφισβητούν οι νομικοί, καθώς ο όρος επικρατεί εδώ και χρόνια στις σχετικές διενέξεις, χωρίς να έχει ουσιαστική σημασία για τους δικαστές, οι οποίοι αποφασίζουν για την επιμέλεια των τέκνων.
Εκτός από τη μη αναφορά του όρου “Συνεπιμέλεια” στο υπό επεξεργασία νομοσχέδιο, ο Υπουργός Δικαιοσύνης παραδέχτηκε επίσης ότι δεν θα υπάρχει νομική κατοχύρωση της υποχρέωσης του ίσου χρόνου για τους δυο γονείς, αλλά του 1/3, που στη συνέχεια θα μπορεί να διαφοροποιήσει ο δικαστής. Η εμπειρία φυσικά έχει δείξει ότι σπανίως οι δικαστές αποφασίζουν διαφορετικά, κάτι που σημαίνει ότι το νομοσχέδιο Τσιάρα αποφασίζει τη διαιώνιση της διάκρισης των γονέων σε… δυο κατηγορίες, με τον έναν να θεωρείται “κατώτερος”, για την ανατροφή του παιδιού, και να καταδικάζεται σε λιγότερο χρόνο μαζί του. Και δεν μιλάμε για ακραίες περιπτώσεις, όπου ο ένας εκ των δυο γονέων είναι αυταπόδεικτα ακατάλληλος, και καταφεύγει σε βίαιες συμπεριφορές, αλλά για το “εθιμικό δίκαιο” που επικρατεί στη νοοτροπία των δικαστών.
Το νομοσχέδιο Τσιάρα… αγνοεί και την πρόνοια της εναλλασσόμενης κατοικίας, που προκρίνεται, νομοθετείται και εφαρμόζεται από τα προηγμένα κράτη της Ευρώπης αλλά και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Εκεί δηλαδή, όπου η Συνεπιμέλεια, με ισότιμο χρόνο ανατροφής των παιδιών από τους χωρισμένους γονείς, και με εναλλασσόμενη κατοικία, έγινε νόμος του κράτους, είτε επειδή το αποφάσισαν οι κυβερνήσεις, είτε επειδή οι θιγόμενοι προσέφυγαν σε διεθνή δικαστήρια για την προστασία των ατομικών δικαιωμάτων, και φυσικά δικαιώθηκαν.
Κάτι που αναμένεται να συμβεί και στην Ελλάδα, καθώς οι ρυθμίσεις του υπό επεξεργασία νομοσχεδίου Τσιάρα δεν ανατρέπουν την τριτοκοσμική εικόνα που έχει καθιερωθεί στην πατρίδα μας στο θέμα της Συνεπιμέλειας.
