Του Λάζαρου Καλλιανιώτη
Η επιλογή του Θεοκλή Ζαούτη για την προεδρία του ΕΟΔΥ, δεν εξέπληξε πολλούς στο εσωτερικό της κυβέρνησης.
Μετά την αποχώρηση του Παναγιώτη Αρκουμανέα, το Μέγαρο Μαξίμου αναζητούσε μια μετριοπαθή προσωπικότητα, που να έχει τα χαρακτηριστικά εκείνα γνωρίσματα που θα επέτρεπαν στον ΕΟΔΥ να συνεχίσει στους ίδιους ρυθμούς, και να επικαιροποιήσει τις στρατηγικές στοχεύσεις του, στη νέα φάση διαχείρισης της πανδημίας, στην οποία έχει περάσει η χώρα.
Αυτός ήταν και ο λόγος που «κόπηκαν» άλλες υποψηφιότητες επιστημόνων, η δημόσια παρουσία και ρητορική των οποίων κρίνεται ως υπερβολική, αν όχι… εριστική, με αποτέλεσμα να εκτιμάται ότι θα δημιουργούσε περισσότερα προβλήματα, από όσα θα κατάφερνε να επιλύσει.
