Η εκλογή του Νικήτα Κακλαμάνη στην Προεδρία της Βουλής, ήρθε να λειτουργήσει ως δικαίωση της μακράς διαδρομής του έμπειρου πολιτικού, ο οποίος διακρίθηκε για τη συνέπειά του και την υπεράσπιση ιδεών που πίστευε, ακόμη και με… κόστος για την καριέρα του, καθώς πολλές φορές… παραμερίστηκε λόγω της ενόχλησης που προκαλούσαν οι απόψεις του στα κατά καιρούς «συστήματα εξουσίας» της Κεντροδεξιάς.
Σε αντίθεση με τον προκάτοχό του, Κωνσταντίνο Τασούλα, ο οποίος δίνει την κοινοβουλευτική μάχη για να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας, διαδεχόμενος την Κατερίνα Σακελλαροπούλου, ο Νικήτας Κακλαμάνης έδειξε να απολαμβάνει ευρείας αποδοχής και στήριξης από όλες τις πτέρυγες της Βουλής.
Στο νέο πολιτικό μωσαϊκό που διαμορφώνεται, ο Νικήτας Κακλαμάνης καλείται να παίξει τον ρόλο του… ισορροπιστή, σε δυο μέτωπα. Στο Κοινοβούλιο, μεταξύ του συνόλου των πολιτικών δυνάμεων, διαπιστώνοντας τον κατακερματισμό δυνάμεων. Και στο εσωτερικό της Κεντροδεξιάς, με διαπιστωμένες και… επίμονες τις φυγόκεντρες τάσεις στην παραδοσιακή κοινωνική βάση της Νέας Δημοκρατίας.
Πηγή: One Voice
