Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Είναι εκπαιδευμένος να κρύβει τα συναισθήματά του. Αλλά και να τα αποκαλύπτει, όταν εκτιμά ότι τον εξυπηρετεί. Το χαμόγελο του Βλαντιμίρ Πούτιν, στην ερώτηση αν είναι “δολοφόνος”, στο πλαίσιο της συνέντευξής του στο NBC, μιλούσε από μόνο του.
Λίγες ώρες πριν την πρώτη εκ του σύνεγγυς συνάντησή του με τον Τζο Μπάιντεν, ο Ρώσος Πρόεδρος ισορρόπησε αρμονικά ανάμεσα στην ανάγκη και το… πείσμα. Έστειλε τα μηνύματα που ήθελε, απευθείας στην αμερικανική κοινωνία, όχι απλά στον σημερινό ένοικο του Λευκού Οίκου, και καλλιέργησε περισσότερο τον “μύθο” του, στη σκιά των δηλώσεων Μπάιντεν και του χαρακτηρισμού του ως “δολοφόνου”.
Την τελευταία δεκαετία, στη δεύτερη θητεία Ομπάμα-Μπάιντεν και στη θητεία Τραμπ, ο Βλαντιμίρ Πούτιν κατάφερε να αναδιατάξει τις ισορροπίες στον πλανήτη, μετατοπίζοντας τη δική του Ρωσία σε ρόλο πρωταγωνίστριας. Ένας “δολοφόνος” που δεν εγκατέλειψε ποτέ τον… τόπο του εγκλήματος.
