Στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας, και ενώ όδευε για την ολοκλήρωση της δεύτερης θητείας του, χωρίς να έχει το συνταγματικό δικαίωμα για μια τρίτη, ο Μπαράκ Ομπάμα άκουσε προσεκτικά τους ψίθυρους του πεπρωμένου. Και με την ψύχραιμη και μετριοπαθή στάση του, απέτρεψε την ανεξέλεγκτη κλιμάκωση από τον εμφύλιο στη Συρία, που θα μπορούσε να… ανατινάξει τη Μέση Ανατολή. Και μαζί της, τον πλανήτη.
Στην τρέχουσα συγκυρία, ο ετοιμόρροπος Τζο Μπάιντεν, η “ελαφριά” Κάμαλα Χάρις και ο ανεπαρκής Άντονι Μπλίνκεν χρεώνονται την κλιμάκωση και επιδείνωση ενός πολέμου που… δεν θα τελειώσει ποτέ, στη Μέση Ανατολή.
Με τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου και το Ισραήλ να κάνουν μια πρωτοφανή επίδειξη δύναμης. Και τη σημερινή εκδοχή του Λευκού Οίκου να παρακολουθεί άβουλη. Περιμένοντας το… τέλος, με τις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου.
Της Μαρίκας Λυσιάνθη
