Γράφει ο Νίκος Ελευθερόγλου
Η αντίστροφη μέτρηση για τις διερευνητικές συνομιλίες με την Τουρκία έχει ήδη αρχίσει. Σήμερα Δευτέρα 25 Ιανουαρίου, η ελληνική αντιπροσωπεία θα βρίσκεται στην Κωνσταντινούπολη, για να συζητήσει θεωρητικά αν μπορεί επί της ουσίας να συζητήσει με τους γείτονες.
Ας δούμε, όμως, το πλαίσιο εντός του οποίου προσερχόμαστε στις διερευνητικές. Όσο και αν θέλουν να μας πείσουν οι φίλοι και οι εταίροι ότι είναι ένα βήμα, να μας επιτρέψουν να πούμε ότι οι διερευνητικές δεν αποτελούν πανάκεια και απαρχή της αποκλιμάκωσης της έντασης. Όχι γιατί εμείς δεν θέλουμε, αλλά επειδή η Τουρκία κάνει ό,τι μπορεί για να συνεχίσει το σκηνικό των απειλών και της έντασης.
Πάμε, λοιπόν, στην Πόλη, την ώρα που ο Ταγίπ Ερντογάν όχι μόνο δεν έχει κάνει πίσω ούτε εκατοστό από όσα λέει και πράττει, αλλά έχει κατοχυρώσει και μια σειρά από συμπεριφορές σε ψυχολογικό και πραγματικό επίπεδο. Ακόμα και το ότι πάμε στην Κωνσταντινούπολη, λίγα μέτρα από την Αγια-Σοφιά, την οποία πριν από λίγο καιρό ο «σουλτάνος» μετέτρεψε από μουσείο σε τζαμί κάνοντας επίδειξη δύναμης, δείχνει κάτι. Ότι η Δύση και ο πολιτισμένος κόσμος δεν μπορούν να πείσουν τον «σουλτάνο» ούτε για τα αυτονόητα. Να πάρει πίσω, δηλαδή, την πρόκληση αυτή κατά της Χριστιανοσύνης και της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Τώρα, το πώς θα τον πείσουν για άλλα, αυτό είναι απορίας άξιον.
Πηγαίνουμε, λοιπόν, στις διερευνητικές χωρίς η Τουρκία να έχει πάρει πίσω το σύμφωνο με τη Λιβύη, χωρίς να έχει σταματήσει τις προκλήσεις με τις παράνομες Notam, χωρίς να έχει τερματίσει τις παραβιάσεις στον εναέριο χώρο της Ελλάδας, χωρίς να έχει διακόψει τα επεισόδια στα Ίμια, χωρίς να έχει βάλει φρένο στα παιχνίδια με τους μετανάστες στον Έβρο, χωρίς να έχει «παγώσει» τα σχέδιά της για εποικισμό και των κατεχόμενων Βαρωσίων και, κυρίως, χωρίς να αποδέχεται ότι το μόνο θέμα που έχουμε να συζητήσουμε είναι εκείνο το θαλάσσιων ζωνών. Χωρίς, δηλαδή, να έχει κάνει επί της ουσίας ούτε χιλιοστό πίσω από τις παράνομες και προκλητικές κινήσεις της, οι οποίες μας έχουν φτάσει μια ανάσα από τη σύρραξη όλο αυτόν τον καιρό.
Εμείς οφείλουμε να κρούσουμε το καμπανάκι τόσο προς τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη όσο και προς τον αρμόδιο υπουργό Εξωτερικών. Ο μεγάλος κίνδυνος είναι να οδηγηθούμε δια της διολισθήσεως στην ατζέντα της Τουρκίας. Κάτι τέτοιο θα είναι καταστροφικό, την ώρα, μάλιστα, που ήδη έχουμε πατήσει την πεπονόφλουδα των διερευνητικών, δίχως να έχουμε διασφαλίσει ούτε τα αυτονόητα. Για αυτό και αναρωτιόμαστε το εξής: Έχουμε καταλάβει πού και πώς μας πάνε;
