Της Κονδυλίας Ορτανσίου
Είναι τόσο συναρπαστική η ανθρώπινη φύση.
Μια διαρκής μάχη με τις ατέλειές της. Μια παθιασμένη αναμέτρηση με τις αφορμές για αποπροσανατολισμό, με τους πειρασμούς για τον συμβιβασμό με τις χειρότερες εκδοχές της.
Όσο το ταξίδι συνεχίζεται, η αναμέτρηση γίνεται περισσότερο διαχειρίσιμη, αλλά και την ίδια στιγμή περισσότερο συναισθηματική.
Πόσο όμορφο είναι να αισθάνεσαι ελεύθερος άνθρωπος. Και πόσο σπάνιο.
Ειδικά αν δοκιμάσεις να είσαι ελεύθερος, χωρίς την ασφάλεια της απομόνωσης.
Όχι πίσω από κλειστές πόρτες, οι οποίες προστατεύουν την καρδιά σου…
