Της Κονδυλίας Ορτανσίου
Το περιοδικό “Forbes” την κατέταξε φέτος στη δεύτερη θέση των ισχυρότερων γυναικών του πλανήτη, πίσω από την Άνγκελα Μέρκελ και μπροστά από την Κάμαλα Χάρις.
Κάτι πρέπει να λέει αυτό για την Κριστίν Λαγκάρντ. Από υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας, αντικαταστάτρια του Ντομινίκ Στρος-Καν στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Και από εκεί, διάδοχος του Μάριο Ντράγκι στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Η Γαλλίδα πολιτικός είναι η de facto… υπουργός Οικονομικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με “απεριόριστη δύναμη να αλλάξει τον κόσμο”, όπως θα έλεγε και ο Αβραάμ Λίνκολν, την περίοδο των ζυμώσεων για την κατάργηση της δουλείας.
Μέχρι σήμερα ωστόσο, έχει επιλέξει να κινείται εντός συστήματος, θεσμικά, με ελάχιστες παρεκκλίσεις από την κεντρική, αναμενόμενη και μάλλον μίζερη γραμμή μιας ευρωζώνης η οποία αναπνέει σχεδόν αποκλειστικά από την ισχύ της γερμανικής οικονομίας.
Ακριβώς όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση αναπνέει πολιτικά από την Άνγκελα Μέρκελ, και στηρίζεται στη Γερμανίδα απερχόμενη Καγκελάριο, για να μην χάσει το βηματισμό για το μέλλον.
Σε μερικούς μήνες, αν δεν αλλάξει κάτι δραματικά στη σχετική απόφασή της, η Άνγκελα Μέρκελ θα αποχωρεί από την πολιτική. Η πανδημία θα μας αφήνει. Και η Ευρώπη θα καλείται να διαψεύσει τον μίζερο εαυτό της.
Εκείνη τη στιγμή, η Κριστίν Λαγκάρντ θα συνομιλήσει με την Ιστορία. Για να φέρει την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα σε ρόλο αντίστοιχο με εκείνον της Κεντρικής Τράπεζας των ΗΠΑ, τη δεκαετία της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Τότε που η Fed έσωσε την Αμερική, και εν πολλοίς τον πλανήτη, χάρη σε δυο διοικητές. Τον Μπεν Μπερνάνκι και τη Τζάνετ Γιέλεν.
Η δεύτερη είναι η Υπουργός Οικονομικών που επέλεξε ο Τζο Μπάιντεν για να… σώσει την αμερικανική οικονομία μετά την πανδημία. Μια εξαιρετικά ελκυστική συγκυρία για να παρακαμφθεί η παγκόσμια γραφειοκρατία και οι… χαμηλόβαθμοι υπάλληλοι των Βρυξελλών.
Μια καλή ευκαιρία, για να σωθεί η παγκόσμια οικονομία. Φυσικά, χάρη σε δυο γυναίκες…
