Η υποκρισία της διεθνούς κοινότητας, στη σκιά της εύθραυστης εκεχειρίας Ισραήλ-Χαμάς
Ο Τζο Μπάιντεν και ο Ντόναλντ Τραμπ ερίζουν για το ποιος διαδραμάτισε το πλέον καθοριστικό ρόλο για να δρομολογηθεί εκεχειρία ανάμεσα στο Ισραήλ και τη Χαμάς στη Γάζα, ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου… στραβώνει με κάθε αφορμή που του δίνουν οι Παλαιστίνιοι, και η ανθρωπότητα… αναρωτιέται.
Με τη Γενοκτονία των παιδιών στη Γάζα… όλα καλά; Κανείς δεν θα λογοδοτήσει για τις ζωές που τόσα άδικα χάθηκαν, μικρών παιδιών που δεν πρόλαβαν να ζήσουν τα όνειρά τους; Να διεκδικήσουν το αναφαίρετο δικαίωμά τους σε μια καλύτερη ζωή;
Η διεθνής κοινότητα μας έχει συνηθίσει σε πλείστες περιπτώσεις, ειδικά τα τελευταία αρκετά χρόνια, να παραδίδει… μαθήματα υποκρισίας, αρκετές φορές ακόμη και κυνισμού.
Ανεξαρτήτως της όποιας «σωστής πλευράς», το τίμημα που πλήρωσαν τα νέα παιδιά στη Γάζα είναι σοκαριστικό. Μια ανθρωπότητα που έχει ξεχάσει να νοιάζεται, στα χέρια πολιτικών ηγεσιών μικρών, ανεπαρκών και ασήμαντων. Ένα αχρείαστο, αλλά εκρηκτικό και μοιραίο κράμα παραμετροποίησης, που επιδεινώνει και διαχέει τη βαθιά, σύνθετη και πολυεπίπεδη κρίση των τελευταίων ετών. Απειλώντας να αλλοιώσει τον αξιακό πυρήνα των ιδεών το δυτικού πολιτισμού, τις οποίες κληρονομήσαμε από τη φωτογενή εποχή του Διαφωτισμού.
Του Κυριάκου Βελισσάριου
