Με ανάρτηση στους προσωπικούς λογαριασμούς της στα social media, η Μαρία Καρυστιανού σχολίασε τα εγκαίνια του Μετρό Θεσσαλονίκης.
Η Μαρία Καρυστιανού τόνισε τα εξής
Επιστρέφω στην πόλη μου. Στο δρόμο για το αεροδρόμιο ο ταξιτζής έχει ανοικτό το ραδιόφωνο. Ακούω γνωστή δημοσιογραφική φωνή. Μιλάει για το μετρό της Θεσσαλονίκης… Λέει ότι είμαστε μίζεροι και γκρινιάζουμε γιατί το έργο παραδόθηκε με καθυστέρηση 5-6 χρόνων (;;;;) και είναι και λιγάκι μικρό….. Έκανε μάλιστα και χρονική ανάλυση μιας διαδρομής λέγοντας ότι κερδίζουμε 10 ολόκληρα λεπτά !!!! Μετά έλεγε ότι πρέπει να κοιτάμε μπροστά στο μέλλον ,με αισιοδοξία -ζούμε άραγε στην ίδια χώρα- και να μην ασχολούμαστε με μικρότητες και κακοήθειες. Μας δήλωσε επίσης ότι ο ΠΘ θα ολοκληρώσει σύντομα το έργο….γιατι τώρα εμείς , έχουμε ένα μέρος του. Και δήλωσε σίγουρος ότι το υπόλοιπο τμήμα θα ολοκληρωθεί σύντομα αφού δεν θα υπάρχουν οι καθυστερήσεις από τις αρχαιολογικές υπηρεσίες που φέρουν την κύρια ευθύνη για την αργοπορημένη παράδοση του έργου. Μάλιστα. Όμως ως δημοσιογράφος και μάλιστα έμπειρος δεν θα έπρεπε να εστιάσει στην ουσία των γεγονότων αντί να ασχολείται και να προσπαθεί να δικαιολογήσει απλώς τις κακές εντυπώσεις; Δεν θα έπρεπε ,για να παράδειγμα, να αναφερθεί στο ότι το έργο κόστισε ακριβότερα από οποιοδήποτε άλλο αντίστοιχο έργο στον κόσμο; Ως δημοσιογράφος δεν θα πρέπει να διερωτηθεί που πήγαν αυτά τα χρήματα; Δεν θα πρέπει να τον προβληματίσει η κακοτεχνία του έργου στο οποίο τρέχουν νερά μέσα στα βαγόνια; Δεν θα έπρεπε να τον απασχολήσει ότι επί της ουσίας δε λύνει κανένα σημαντικό πρόβλημα αφού καλύπτει μόλις εννιάμιση χιλιόμετρα; Ποια η σχέση κόστους -οφέλους, πάνω στην οποία πρέπει να βασίζονται όλες οι κρατικές ενέργειες;; Που είναι η διαφάνεια και απόδοση ευθυνών σε περίπτωση διασπάθισης δημοσίου χρήματος όπως σε τούτη την συγκεκριμένη περίπτωση όπου τα νούμερα προδίδουν την κακοδιαχείριση;; ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΤΕΙ Η ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΧΑΛΑΡΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΥΠΕΥΘΥΝΩΝ ΤΟΥ ΦΟΝΙΚΟΤΕΡΟΥ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑΤΟΣ ΣΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΕΝΟΣ ΑΚΟΜΑ ΣΥΡΜΟΥ;;;;; Η ανθρωπιά , ξέρετε δεν απλά μια λέξη στο λεξικό. Πίστευα ότι η δημοσιογραφία είναι λειτούργημα γιατί αποκαλύπτεις τα κακώς κείμενα και μεταφέρεις την αλήθεια στον κόσμο. Πίστευα ότι οι άνθρωποι που δόλια πλανεύουν γρήγορα απογυμνώνονται και αποδομούνται. Δεν μπορούν να σταθούν όρθιοι για πολύ διότι έχουν σαθρές βάσεις. Όμως μέσα στην άρρωστη κοινωνία όπου κάποιοι έχουν φροντίσει να ζούμε ,αυτά που πίστευα δεν ισχύουν. Οι αρχές και η ηθική δεν μπορούν να εκφραστούν σε ένα τέτοιο περιβάλλον. Θα πρέπει να διαλέξουμε. Ή θα αλλάξουμε τις αρχές και την ηθική μας ή θα αλλάξουμε την άρρωστη κοινωνία. Νομίζω η απάντηση είναι προφανής και ελπιδοφόρα. Όλοι μαζί.
Του Λάζαρου Καλλιανιώτη
