Με ανάρτηση στον προσωπικό λογαριασμό της στο Twitter, η Μαρία Δεναξά σχολίασε την Τελετή Έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού.
Η καλή δημοσιογράφος σημείωσε με νόημα τα εξής:
Γιατί κάθε καλλιτεχνική ή χιουμοριστική έκφραση που διακηρύσσει ότι είναι χωρίς αποκλεισμούς πρέπει να γελοιοποιεί μια συγκεκριμένη θρησκεία και να προάγει μια συγκεκριμένη κουλτούρα;
Το θέαμα που αντικρίσαμε χθες ήταν μια προσβλητική εντροπία στους νοήμονες, που θύμιζε σε ορισμένες σκηνές, περάσματα από το Hunger Games, για όσους έχουν δει την ταινία.
Ήταν ένας ύμνος της παρακμής, του διχασμού και του χάους που επιδιώκεται παγκοσμίως σε όλα τα επίπεδα, για την επιβολή μιας Νέας Τάξης Πραγμάτων, βασικά μιας παγκόσμιας αταξίας, διανθισμένη από νεομπαχικές και διονυσιακές στιγμές κι όχι ένας ύμνος στην Ειρήνη, στην Άμιλλα, στην Αλληλεγγύη, στην Ομόνοια, στη Συνεργασία, την Αδελφοσύνη μεταξύ των λαών, αλλά κυρίως μεταξύ μας.
Το θέαμα αυτό δεν είχε αρχή, αλλά ούτε και μέση. Μόνο μια φωτεινή στιγμή στο τέλος που ήταν η ερμηνεία της Σελίν Ντιον, και το άναμμα του Ολυμπιακού βωμού, σαν στο τέλος να νικούν η Δύναμη, ο Ρεαλισμός, η Λογική και η Ειρήνη. Ιδωμεν
Του Λάζαρου Καλλιανιώτη
