Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης
Ζούμε ένα καλοκαίρι κατά τη διάρκεια του οποίου:
-Πρώτον, ριζοσπάστες μουσουλμάνοι κατέσφαξαν στη Μεγάλη Βρετανία τρία μικρά κοριτσάκια επειδή δεν τους άρεσαν τα τραγούδια της Taylor Swift που άκουγαν. Αλλά η αντίδραση του συστήματος ήταν η συστηματική απόκρυψη της ταυτότητάς τους και η επίρριψη ευθυνών σε χιλιάδες φιλήσυχους ανθρώπους για… ρητορική μίσους, επειδή βγήκαν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν.
-Δεύτερον, γυναίκες με ανδρικά χρωμοσώματα (intersex διεμφυλικές) έφθασαν στον τελικό της πυγμαχίας στους Ολυμπιακούς Αγώνες, κατά παράβαση κάθε έννοιας ανθρώπινης φύσης, και επεβλήθησαν από το σύστημα ως οι νικήτριες. Για να περάσει στον νέο κόσμο το μήνυμα ότι τύχη έχεις μόνο αν είσαι «αλλιώς».
-Τρίτον, είδαμε ζωντανά έναν Ελληνα πρωταθλητή του τένις να καθυβρίζει και να «λούζει» τον πατέρα του με αγοραίους χαρακτηρισμούς.
-Τέταρτον, παρακολουθήσαμε την επομένη της καταστροφικής πυρκαγιάς της Αττικής στα δημόσια μέσα ενημέρωσης μια επικοινωνιακή εκστρατεία συγκίνησης για τη διάσωση των 150 «πυρόπληκτων ζώων» και για τη «νοσηλεία» τους σε κέντρα υποδοχής (αλλά δεν είδαμε αναλυτικά ρεπορτάζ για την 65χρονη που κάηκε).
-Πέμπτον, είδαμε στο διαδίκτυο -γιατί η τηλεόραση της πολιτικής ορθότητας τα αποκρύπτει αυτά με την κατηγορία του ρατσισμού- τον ανηλεή ξυλοδαρμό φιλήσυχων επιβατών πλοίου από ομάδα Ρομά, οι οποίοι εξεμάνησαν επειδή τους έκαναν παρατήρηση να μην κάνουν θόρυβο.
-Εκτον, είδαμε τον υποψήφιο αντιπρόεδρο του Τραμπ, Ντι Βανς, να γίνεται στόχος επικρίσεων επειδή ζήτησε από τις νέες γυναίκες να αγαπούν τη μητρότητα και τα παιδιά, και όχι τις γάτες και τα σκυλιά.
Ολα αυτά μου επανέφεραν στη μνήμη ένα σημείωμα που έγραψα προ έτους σε αυτήν εδώ τη θέση και έχω τη φρικτή υποψία ότι διατηρεί ακέραιη την επικαιρότητά του, ούτως ώστε να το θέσω υπόψη σας υπό το φως των νέων δεδομένων. Εχει ως εξής:
«Φτήνυναν πολύ η ανθρώπινη ζωή και η αξιοπρέπεια! Εχουμε άπειρα δάκρυα για τα ζώα, αλλά όχι για όσους καταρρέουν δίπλα μας.
Αυτός είναι ο νέος κόσμος που οικοδομούμε. Αυτή είναι η νέα κοινωνία. Η κοινωνία που λατρεύει τα άλογα και μισεί τα έλλογα. Οταν δεν τα αντικαθιστά με μηχανές της Τεχνητής Νοημοσύνης αποφασίζει ότι αγαπά τα μισά από αυτά. Οχι όλα. Στον θαυμαστό κόσμο του διαδικτύου υπάρχουν αγάπη και ενδιαφέρον μόνο για τα ζώα και για συγκεκριμένες μειονότητες. Τις γνωστές μειονότητες.
Καμιά αγάπη για τον πατέρα. Πολύ λίγη αγάπη για τη γυναίκα, ειδικά τη στρέιτ γυναίκα και μητέρα. Μερική αγάπη για τα παιδιά, τα οποία στον νέο κόσμο που ζούμε πολλοί τα θέλουν ως κομφόρ επιβεβαίωσης και επικύρωσης των σεξουαλικών τους επιλογών. Οταν δεν τα αντικαθιστούν με σκυλιά…
Κάπως έτσι οδηγούμαστε σιγά σιγά σε έναν νέο κόσμο και σε ένα νέο Δίκαιο, που επικυρώνεται από τους συσχετισμούς της συγκυρίας, το οποίο από τα έλλογα προστατεύει όλες τις μειονότητες, είτε με βάση τη φυλετική καταγωγή είτε με βάση τη θρησκευτική καταγωγή ή με βάση τη σεξουαλική καταγωγή, και από τα άλογα κάθε μορφή τους. Θα ήταν όμορφη αυτού του είδους η συμφιλίωση μεταξύ ελλόγων και αλόγων στον νέο θαυμαστό κόσμο μας.
Προφανώς και αγαπάμε τα ζώα, ιδιαίτερα όσοι μεγαλώσαμε στην επαρχία και συμφιλιωθήκαμε από πολύ νωρίς με την αγροτική ζωή. Είναι πλούτος για τον πλανήτη μας. Μας συμπληρώνουν. Είναι φύλακες άγγελοί μας.
Ο άγιος Παΐσιος έλεγε μάλιστα ότι, επειδή είναι άλογα και δεν θα πάνε στον Παράδεισο, πρέπει να κάνουμε οτιδήποτε περνά από το χέρι μας για να τους κάνουμε παράδεισο κάθε μέρα σε αυτή τη ζωή. Τα ζώα έχουν άλλωστε μεγάλο σουξέ στην εποχή μας, γιατί οι άνθρωποι πάψαμε να αγαπάμε τους ανθρώπους.
Καθοδηγούμαστε να μην αγαπάμε ο ένας τον άλλον. Αλλά η συμφιλίωση αυτή μεταξύ των ανθρώπων και των ζώων, που προβάλλεται ως προοδευτική ατζέντα, είναι ατελής, γιατί δεν περιλαμβάνει τους “άλλους”». Τους πάρα πολλούς “άλλους”.
Σταδιακά, η κοινωνία μας καταλαμβάνεται από έναν ιδιότυπο ρατσισμό για το παιδί (μόδα στις αγκαλιές είναι το σκυλί) και τη γυναίκα. Από ασύλληπτο μίσος για το ανδρικό φύλο, στο οποίο φορτώθηκε όλη η νέα γενιά αδικημάτων με την ψευδοεπανάσταση του #ΜeΤoo (σεξισμός, περενόχληση), με στόχο την εξουδετέρωση και τον ευνουχισμό του.
Και, βεβαίως, από ασύλληπτο θαυμασμό για το λεγόμενο “τρίτο φύλο”. Δεν είναι όμως προοδευτική ατζέντα μόνο τα ζώα, οι μετανάστες, οι ΛΟΑΤΚΙ και τα ρομπότ. Είναι μια ατζέντα μισανθρωπική. Μια ατζέντα που αποθεώνει τον άνθρωπο μόνο ως άτομο συγκεκριμένης σεξουαλικής ταυτότητας, και καταδιώκει τον άνθρωπο με βάση άλλες ιδιότητές του, όπως το χρώμα.
Φαντάζεται κανείς έναν πλανήτη χωρίς λευκούς; Χωρίς γυναίκες με ομορφιά και θηλυκότητα; Χωρίς αρσενικά που να διεκδικούν και να φλερτάρουν με ρομαντισμό το άλλο φύλο; Φαντάζεται κανείς έναν πλανήτη μόνο με ζώα, μειονότητες, μηχανές Τεχνητής Νοημοσύνης; Τι πλανήτης στέρφος θα ήταν αυτός;
Κι όμως, αυτή είναι η νέα Κιβωτός του Νώε που σχεδιάζουν για εμάς, χωρίς εμάς. Μια κιβωτός στην οποία τον πρώτο λόγο έχουν τα ζώα, οι γυναίκες που αρσενικοποιούνται, οι άνδρες που θηλυκοποιούνται και τα παιδιά που υιοθετούνται από τα νέα ομοφυλικά σχήματα οικογένειας. Μια κιβωτός στην οποία συμπεριφέρονται στα ζώα σαν να είναι άνθρωποι και στους ανθρώπους σαν να είναι ζώα! Μια κιβωτός από την οποία αποβάλλονται οι άνδρες “παλαιάς κοπής”, οι γυναίκες κλασικής ομορφιάς, η πολιτιστική, εθνική και θρησκευτική παράδοση που τους ακολουθεί.
Μια κιβωτός στην οποία τα βαφτίσια είναι ντεμοντέ και η ονοματοδοσία μόδα. Μια λκιβωτός η οποία ωρύεται για τις αμβλώσεις, ότι η γυναίκα δεν είναι εργαλείο αναπαραγωγής, αλλά κλείνει τα μάτια όταν παρένθετες μητέρες κυοφορούν τέκνα ΛΟΑΤΚΙ οικογενειών για 10.000 ευρώ (!), καθιστάμενες εργαλείο αναπαραγωγής εμπορίου βρεφών. Είναι μια κιβωτός για την οποία δεν δίδει κανείς απαντήσεις για το πώς θα συνεχίσει να αναπαράγεται φυσιολογικά το ανθρώπινο είδος στο μέλλον, αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση.
Κάθε φορά που ρωτούν λοιπόν τη γνώμη μου για τον γάμο των ομοφυλοφίλων και την τεκνοθεσία, καλώ τους συνομιλητές μου να εξετάσουμε ολιστικά τη νέα επετηρίδα των ανθρώπων και να απαντήσουμε στο ερώτημα πώς θα συνεχίσουμε να υπάρχουμε στο μέλλον αν, αντί για παιδιά, αποκτάμε σκυλιά και αν, αντί για γάμους ανδρών – γυναικών, κάνουμε γάμους μεταξύ ανδρών και μεταξύ γυναικών.
Πρέπει να διορθώσουμε την κιβωτό με επιστροφή στον χριστιανισμό και στις αξίες του στην Καινή Διαθήκη. Η αγάπη για το άτομο πρέπει να αντικατασταθεί από την αγάπη για την κοινότητα».
