Του Μανώλη Γιαλούρη
Σύμβουλος Διαφήμισης
Ας σοβαρευτούμε κι ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, γιατί νομίζω ότι έχουμε χάσει κάθε μέτρο.
Μέχρι τώρα γνωρίζαμε ότι ο πρωταρχικός σκοπός των κυβερνήσεων είναι η προστασία των λαών και η ευημερία τους.
Εδώ στη χώρα μας τουλάχιστον, οι εκάστοτε κυβερνήσεις προσπαθούν να επιβάλλουν στους πολίτες το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή, οι πολίτες πρέπει να προστατεύονται από μόνοι τους, οι κυβερνώντες απλά να επιβλέπουν και οι τράπεζες και τα funds να βρίσκονται πάνω από τους νόμους και πάνω από το Σύνταγμα.
Φυσικά δεν αναφέρομαι στην περίπτωση της δημοσιογράφου, όπου έτρεξαν όλα τα κανάλια, ίσως και για λόγους καθαρά επικοινωνιακούς.
Αναφέρομαι στους δεκάδες χιλιάδες πλειστηριασμών που βρίσκονται προ των πυλών. Πλειστηριασμοί που οδηγούν ή θα οδηγήσουν αρκετές οικογένειες σε αδιέξοδο, απόγνωση και στο τέλος….
Τώρα θα μου πείτε, καλά και το οικονομικό άνοιγμα των τραπεζών; το όφελος των Funds;
Μάλιστα, απαντώ με ερώτηση λοιπόν, που βρίσκεται ο επιχειρηματικός κίνδυνος που αναλαμβάνει η κάθε εταιρεία; αυτός δεν ισχύει για τις τράπεζες και τα funds;
Μην μου πείτε ότι η ραχοκοκαλιά της οικονομίας του κάθε κράτους είναι οι τράπεζες, γιατί θα σας απαντήσω, συμφωνώ, πηγαίνετε τώρα να πάρετε δάνειο από μία τράπεζα για να κρατήσετε ανοιχτή την μικροεπιχείρησή σας ή να βοηθήσετε έστω το παιδί σας στο ξεκίνημά του και τα ξαναλέμε.
Τελικά, έχουμε πολίτες δύο ταχυτήτων και επιχειρήσεις που τις κρίνουμε με δύο μέτρα και δύο σταθμά; Για να καταλάβω.
Οι τράπεζες και τα funds είναι επιχειρήσεις που αναλαμβάνουν ρίσκα, εδώ να θυμήσω ότι, στην τελευταία οικονομική κρίση, τις τράπεζες τις ανακεφαλαιοποίησαμε εμείς οι πολίτες, (με δικαιολογία ότι κρατούν το σύστημα και χωρίς αυτές δεν γίνεται τίποτα), παίρνοντας στις πλάτες μας ένα τεράστιο χρέος που πρέπει να πληρωθεί.
Το θέμα του επιχειρηματικού κινδύνου εδώ πήγε… περίπατο. Την πλεονεξία του κέρδους των τραπεζών και των Funds την ονομάσαμε, όπως παντού άλλωστε, κατάρρευση από τον οικονομικό αρμαγεδώνα.
Μήπως τα παραπάνω τα ξεχάσαμε;
Όσο για τα funds, είναι ψέματα ότι οι κυβερνήσεις τα πριμοδότησαν με δάνεια, προκειμένου να πάρουν τα κόκκινα δάνεια στην εξευτελιστική τιμή του 10%-15% της αξίας τους και τώρα ζητούν το αρχικό κεφάλαιο με τους τόκους και με μία έκπτωση 10-20 άντε 30%;
Αλήθεια, σε όλο αυτό το παιχνίδι πού είναι οι κυβερνήσεις να προστατέψουν την πλειοψηφία των δανειοληπτών για την 1η κατοικία;
Γιατί βγαίνουν ή είναι έτοιμα να βγουν σε πλειστηριασμό κατοικίες οικογενειών που δεν έχουν μετά πού να μείνουν;
Είναι ψέματα ότι οι πλειστηριασμοί προστατεύουν το κέρδος των funds που από πίσω βρίσκονται ημέτεροι των ημετέρων (βλέπε υπόθεση Πάτση και όχι μόνο);
Τονίζω εδώ ότι οι περισσότεροι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας δεν ανήκουν σε κακοπληρωτές αλλά ούτε και σε πλουσίους πέραν ελαχίστων περιπτώσεων.
Εκτός και αν θέλετε να δεχθώ ότι η πλειοψηφία των Ελλήνων είναι απατεώνες. Τότε σας προκαλώ να βγείτε και να μας το πείτε ανοιχτά.
Εν κατακλείδι, όταν θέλεις να λέγεσαι πετυχημένη κυβέρνηση θα πρέπει να προστατεύεις επί ίσοις όροις όλους τους πολίτες και όχι με δύο μέτρα και δύο σταθμά.
Είναι απαίτηση όλων, η κυβέρνηση, να τοποθετήσει άμεσα ειδική επιτροπή προκειμένου να ελέγχονται τα αιτήματα πλειστηριασμών των Funds ή των τραπεζών και να παρεμβαίνει με ανακοπές και αποπληρωμή στο ύψος της αξίας εξαγοράς του δανείου ή την πλήρη διαγραφή του, για εκείνους που δεν έχουν άλλη κατοικία και η οικονομική τους δύναμη δεν επιτρέπει να δώσουν ούτε ευρώ.
Αυτό θα σήμαινε επιτυχία στην κοινωνική πολιτική αλλά και φρένο στις παράλογες απαιτήσεις των funds και των τραπεζών.
Είναι η στιγμή που θα πρέπει όλοι να αναλογιστούμε τις ευθύνες μας.
Σύμβουλος Διαφήμισης
