Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης
Επικοινωνιακά ο κύριος Μητσοτάκης φαίνεται πως είχε πάρει το μάθημά του από τη διαχείριση της φωτιάς στο Μάτι από τον προκάτοχό του Αλέξη Τσίπρα.
Μόλις ξέσπασε η φωτιά στη Βαρυμπόμπη, μετέβη αμέσως στο Κέντρο Επιχειρήσεων της Πυροσβεστικής στο Χαλάνδρι. Ενώ ο προκάτοχός του «χασομερούσε» στη Σλοβενία, όπου είχε πάει για κάποιο βραβείο, και χρειάστηκε να τον καλέσει ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας στο τηλέφωνο για να του πει αυτό που δεν τολμούσαν να του πουν οι δικοί του: «Μάζεψέ τα και γύρνα πίσω, η κατάσταση είναι εκτός ελέγχου».
Επικοινωνιακά, επίσης, ο κύριος Μητσοτάκης δεν έκανε το λάθος να επιτρέψει στις κάμερες να «πάρουν» φυσικό ήχο από τη σύσκεψη, όπως λανθασμένα το είχε επιτρέψει ο Τσίπρας και ακόμη τρέχει γι’ αυτό. Ο κύριος πρωθυπουργός και οι υπουργοί του, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, Νίκος Χαρδαλιάς και Κυριάκος Πιερρακάκης, απέφυγαν επίσης τρία κομβικά λάθη των συριζαίων προκατόχων τους, υπουργών και αυτοδιοικητικών: Πρώτον, πήραν πάνω τους την ευθύνη κατάσβεσης. Το κράτος σβήνει τις πυρκαγιές, όχι οι Περιφέρειες, όπως συνέβη το 2018 στο Μάτι, κατά τη διάρκεια του οποίου όλο το ανάθεμα έπεσε στη Δούρου και όχι στις διαλυμένες τότε ΕΛ.ΑΣ. και Πυροσβεστική. Δεύτερον, το κράτος αναλαμβάνει την εκκένωση των οικισμών.
Το 2018 δεν υπήρχε το σωτήριον 112 του Πιερρακάκη. Αν υπήρχε, θα είχαν σωθεί όλες οι ζωές στο Μάτι. Τρίτον, το κράτος πρέπει να επενδύει στις υποδομές. Εάν δεν είχε ταξιδέψει ο Χαρδαλιάς μυστικά στη Μόσχα τον χειμώνα για να αρπάξει από τα χέρια των Τούρκων το ρωσικό θηρίο που σβήνει από αέρος πυρκαγιές ρίπτοντας τόνους νερό, αλλιώς θα είχαν εξελιχθεί τα πράγματα σε δύσκολες περιστάσεις. Ο πρωθυπουργός τη «γλίτωσε» πολιτικά από ένα νέο Μάτι γιατί ακριβώς μελέτησε το Μάτι. Ωστόσο, από το καταβεβλημένο ύφος του κυρίου Μητσοτάκη την πρώτη μέρα της πυρκαγιάς, όπως αυτό αποτυπώθηκε στον φωτογραφικό φακό, συνάγεται ακόμη ένα συμπέρασμα: Παρά την καλή προετοιμασία του, ο πρωθυπουργός δείχνει να αντιλαμβάνεται πόσο μεγάλη παγίδα είναι για έναν πολιτικό να επενδύει πολιτικά στις φυσικές καταστροφές, είτε αυτές είναι πλημμύρες είτε πυρκαγιές ή οτιδήποτε άλλο, για να πλήξει τους αντιπάλους του. «Επιστρέφουν» αυτά! Εν προκειμένω, το ύφος του κυρίου Μητσοτάκη το 2021 έμοιαζε πολύ με το ύφος του κυρίου Τσίπρα το 2018. Εμοιαζε κεραυνοβολημένος στις φωτογραφίες, σαν να μονολογούσε, όπως φαινόταν να λέει και ο Τσίπρας στο Μάτι, «τι με βρήκε!». Το γεγονός ότι δεν θρηνήσαμε θύματα τον ανακούφισε μεν, αλλά δεν νομίζω πως τον «ησύχασε».
Πόσο μάλλον όταν ένα φιλελεύθερο κόμμα εγγυάται την προστασία της περιουσίας της μεσαίας τάξης, δεν του αρκεί μόνο η προστασία της ανθρώπινης ζωής. Κατά βάθος ο κύριος Μητσοτάκης φοβάται τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ θα αρχίσει να του λέει ανάλογα με αυτά που του έλεγε ο ίδιος στο Μάτι. Ακριβέστερα: Ξορκίζει τη στιγμή, εύχεται να μην του συμβεί. Εάν μπορεί να πάρει ένα μάθημα λοιπόν το πολιτικό μας σύστημα από αυτή τη νέα οικολογική καταστροφή, ας είναι αυτό: Το κράτος να μελετά τα λάθη του. Και οι πολιτικοί να αποφεύγουν τον λαϊκισμό των φυσικών καταστροφών, καθώς η ζωή κύκλος είναι και γυρίζει.
Μπορούν ανά πάσα στιγμή να εκτεθούν αναδρομικώς από τον λαϊκισμό τους. Στη συγκεκριμένη περίπτωση το κράτος πήρε τα μαθήματά του, αν και πρέπει να επισημάνουμε και τα λάθη του: Το υπέργειο δίκτυο της ΔΕΗ είναι κίνδυνος θάνατος για τους πολίτες είτε με χιονιά είτε με καύσωνα.
Το δίκτυο της ΔΕΗ άντεξε στην πίεση και δεν κατέρρευσε επειδή τέθηκαν εκτάκτως σε λειτουργία οι λιγνιτικές μονάδες στις οποίες η κυβέρνηση έβαλε προσφάτως λουκέτο! Το ΚΥΣΕΑ ενέκρινε καθυστερημένα μέσα στον Ιούλιο σε συνεδρίαση υπό την προεδρία Μητσοτάκη το ύψους 6 δισ. ευρώ πρόγραμμα «Αιγίς» για αγορά νέων αεροσκαφών πυρόσβεσης. Αλλά και ο πολιτικός κόσμος πήρε τα μαθήματά του.
Δεν έκανε επικοινωνία πάνω στην τραγωδία όπως ο ΣΥΡΙΖΑ. Συνειδητοποίησε όμως στο παρά τρίχα -το σημαντικότερο- ότι πολιτική εκμετάλλευση πάνω σε τραγωδίες και καταστροφές δεν νοείται. Στην προκειμένη περίπτωση έχει απόλυτη εφαρμογή το «αυτεπίστροφον» δόγμα Φλωράκη, θα το γράψω όπως ακριβώς το είπε, ελπίζω να μη σκανδαλίσω: «Ο,τι κατουράς στη θάλασσα το βρίσκεις στο αλάτι». Στο Τατόι η κυβέρνηση δεν το «βρήκε», ευτυχώς. Ρισκάρει να το «βρει» όμως σε μια επόμενη στροφή!
