Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης
Οι πιστοί αναγνώστες μας θα το θυμάστε! Στις 3 Ιουνίου, πολύ πριν το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο ενταφιάσει τα τουρκικά όνειρα αναθεώρησης της Συνθήκης της Λωζάννης, γράφαμε σε σημείωμα που έφερε τον τίτλο «Φαντάσματα πάνω από τον Αρειο Πάγο» τα εξής:
«Τη στιγμή πού διαβάζετε αὐτές τίς γραμμές, ἀγαπητοί ἀναγνῶστες, συνεδριάζει κάθε μέρα ὁ Ἄρειος Πάγος γιά νά κρίνει τό αἴτημα τῆς αὐτοαποκαλούμενης “Τουρκικῆς Ἕνωσης Ξάνθης” νά ἀναγνωριστεῖ ὡς τέτοια. Ὡς “τουρκική”. Ξέρουμε ὅτι σέ ἐποχές πού πρόκειται νά συνεδριάσουν ἡ Βουλή καί τό Ὑπουργικό Συμβούλιο γιά νά ἐγκρίνουν τίς προαγωγές τοῦ Ἀρείου Πάγου κύκλοι στήν Ἑλλάδα καί στό Στρασβοῦργο… κτίζουν μία ἀτμόσφαιρα πρωτοφανῶν πιέσεων πρός τό Δικαστήριο. Ὄχι προσωπικῶν στούς δικαστές. Ποιός τολμᾶ! Ἀτμόσφαιρα διαδρόμων πού πλανᾶται ἐντός τῆς αἴθουσας συνεδριάσεων μέ τή μορφή τοῦ φαντάσματος, χωρίς νά προσγειώνεται σέ αὐτήν. Ἀτμόσφαιρα σύμφωνα μέ τήν ὁποία ὁ Ἄρειος Πάγος πρέπει νά ἀναγνωρίσει τήν “Τουρκική Ἕνωση Ξάνθης”, ἄρα τουρκική μειονότητα (…). Διότι ἄν δέν τό κάνει -ἰδού ἡ ἀπειλή- “θά καταδικαστοῦμε ξανά ἀπό τό Εὐρωπαϊκό Δικαστήριο Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων”».
(….) Εμεῖς, πιστοί βεβαίως στίς ἀρχές μας, δέν πρόκειται νά ποῦμε σέ κανέναν τί νά κάνει ἤ τί νά μήν κάνει. Σεβόμαστε τήν ἑλληνική Δικαιοσύνη καί θά σεβαστοῦμε καί κάθε ἀπόφασή της. (…) Μετά ὅμως τήν κρίση της, ὅποια καί ἄν εἶναι αὐτή, θά μιλήσουμε».
Μετά τη δημοσιοποίηση της απορριπτικής απόφασης του Αρείου Πάγου, που έγινε μάλιστα όχι από τους αμέσως ενδιαφερομένους αλλά από το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών (!) -κάτι που δικαιώνει πανηγυρικώς την εκτίμησή μας για το ποιοι κρύβονται πίσω από αυτούς τους συλλόγους-, νομίζουμε ότι ήρθε η ώρα να μιλήσουμε και να αποκαλύψουμε ποιοι επιχείρησαν να παρέμβουν ως… φαντάσματα στη συνεδρίαση του αρμόδιου τμήματος του Αρείου Πάγου για να καταφέρουν το εκπληκτικό: Τη διά της πλαγίας αναγνώριση «τουρκικής μειονότητας» στη Θράκη, την ώρα που ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης απευθυνόταν κατά τη διάρκεια τηλεδιάσκεψης στα «Πομακόπουλα της Θράκης» και τη στιγμή που ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας διακήρυσσε ότι η Ελλάς αναγνωρίζει μουσουλμανική μειονότητα, όχι τουρκική. Ο,τι ακολουθεί -το βαθύ παρασκήνιο του θρίλερ της Θράκης- αποτελεί προϊόν ρεπορτάζ που μας εμπιστεύτηκαν κορυφαίες δικαστικές πηγές και μας επιβεβαίωσαν κορυφαίες κυβερνητικές πηγές, μετά την έκδοση της απόφασης βεβαίως.
Η απόπειρα άσκησης πιέσεων στους δικαστές για να λάβουν μιαν απόφαση που θα είχε απίστευτες εθνικές προεκτάσεις οργανώθηκε από Ευρωπαίο αξιωματούχο, Ελληνα πολίτη. Μετείχε σε αυτήν -ήταν σε ανοικτή γραμμή μαζί του- συνταξιοδοτηθείσα δικαστική προσωπικότητα, η οποία δεν κατέστη δυνατό στο παρελθόν να αναρριχηθεί στα αξιώματα που επιθυμούσε. Για την απόπειρα κρατούνταν ενήμερος εκ του μακρόθεν -δεν μετείχε στις διεργασίες – πολυπράγμων γερμανόπληκτος υπουργός με άριστη γνώση του χώρου της Δικαιοσύνης. Τα φαντάσματα των κυρίων αυτών αιωρούνταν χωρίς να προσγειώνονται στο τραπέζι του τμήματος το οποίο δίκαζε την αναίρεση του σωματείου κατά της απορριπτικής αποφάσεως του Εφετείου Θράκης που αρνούνταν να αναγνωρίσει την ΤΕΞ ως «τουρκική».
Απευθείας πίεση σε δικαστή δεν ασκήθηκε, γιατί αυτόν τον ρόλο της διαμόρφωσης κλίματος και ατμόσφαιρας ανέλαβαν κάποιοι στον χώρο της Δικαιοσύνης που επιχειρηματολογούσαν στους διαδρόμους του Αρείου Πάγου υπέρ συγκεκριμένης άποψης. Η ζύμωση είχε φτάσει στο σημείο να διαμορφωθεί καταρχάς συσχετισμός απόψεων τριών έναντι δύο. Το υπογραμμίζω: Απόψεων. Όχι ψήφων. Ψηφοφορία έγινε μία και το αποτέλεσμά της ήταν συντριπτικό στο τέλος: 5-0 ο Άρειος Πάγος δεν αναγνωρίζει τουρκικά σωματεία στη Θράκη.
Ωστόσο, μέχρι να φτάσουμε εκεί, η υπόθεση πέρασε από σαράντα κύματα. Τις ώρες μάλιστα που έτεινε να διαμορφωθεί το μπλοκ απόψεων τρεις έναντι δύο η εφημερίδα μας, χωρίς να δύναται να γνωρίζει πώς εξελισσόταν η συνεδρίαση, αποκάλυψε το μοιραίο λάθος των εμπνευστών αυτού του απαράδεκτου σχεδίου χειραγώγησης των θεσμών. Θέλησαν να οργανώσουν μαζί με την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία «Τούρκων» της Δυτικής Θράκης δύο Γάλλοι σοσιαλιστές ευρωβουλευτές και δύο Ελληνες δικαιωματιστές, οι κυρίοι Δημητράς και Γιαννακάκης, εκδήλωση στην έδρα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο με την οποία καλούσαν τη συνεδριάζουσα ελληνική Δικαιοσύνη να εκδώσει απόφαση αναγνώρισης των λεγόμενων τουρκικών σωματείων. Να κάνει δεκτή την αναίρεση της «Τουρκικής Ενωσης Ξάνθης». Η αποκάλυψη της εκδήλωσης αυτής από την εφημερίδα μας και η επισήμανση ότι συνιστά απαράδεκτη επέμβαση στα εσωτερικά της Δικαιοσύνης είχαν ως αποτέλεσμα, πρώτον, να ακυρώσουν την παρουσία τους σε αυτήν οι Ελληνες δικαιωματιστές και, δεύτερον, να πάψουν να κυκλοφορούν τα φαντάσματα πάνω από τον Αρειο Πάγο.
Στην ουσία εξασφαλίστηκε ότι οι δικαστές μας θα αχθούν σε απόφαση, όποια και αν ήταν αυτή, χωρίς έξωθεν και έσωθεν πιέσεις από τα γνωστά φαντάσματα. Για την υπόθεση έδειξαν ενδιαφέρον να ενημερωθούν μετά τις αποκαλύψεις ο υπουργός Δικαιοσύνης Κώστας Τσιάρας, ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας, ο βουλευτής Ροδόπης Ευριπίδης Στυλιανίδης, ο μητροπολίτης Μαρωνείας και Κομοτηνής Παντελεήμων και άλλοι. Το ενδιαφέρον όλων επικεντρώθηκε στην ανεξαρτησία των Ελλήνων δικαστών έναντι άσκησης έξωθεν ή έσωθεν πιέσεων. Στην πατρίδα μας η Δικαιοσύνη είναι διακριτή εξουσία αναγνωρισμένη από το Σύνταγμα και όχι παράρτημα της κυβερνητικής, όπως σε άλλες γειτονικές χώρες. Μετά την απομάκρυνση των τριών φαντασμάτων πάνω από την τράπεζα συνεδριάσεων του Αρείου Πάγου επήλθε η κανονικότητα και τα πράγματα έλαβαν τον δρόμο τους. Η συνεδρίαση συνεχίστηκε με την ανταλλαγή αμιγώς νομικών επιχειρημάτων όπως πρέπει σε δικαστές που ορκίζονται να φυλάττουν το Σύνταγμα και τους νόμους. Οι απειλές για το τι θα πάθει η χώρα από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αν οι Ελληνες δικαστές δεν εξέδιδαν την απόφαση που τους υποδεικνυόταν απεσύρθησαν.
Ο συσχετισμός των τριών απόψεων έναντι δύο έπειτα από διαλογική συζήτηση έγινε, κυμαινόμενος, δύο έναντι δύο με μια ουδέτερη άποψη. Και έπειτα, μετά την παράθεση ισχυρότατων νομικών επιχειρημάτων που «πατούσαν» στη διάταξη του νόμου που υπέδειξε ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο Προκόπης Παυλόπουλος στον τότε υπουργό Δικαιοσύνης Σταύρο Κοντονή, ο συσχετισμός απόψεων ανετράπη πλήρως και διαμορφώθηκε σε τέσσερις έναντι ενός. Στο τέλος, όταν οι απόψεις μετρήθηκαν στην ψηφοφορία, ακόμη και ο έσχατος που διαφωνούσε επείσθη, άλλαξε άποψη και το αποτέλεσμα είναι το γνωστό: 5-0. Έτσι έληξε το θρίλερ της Θράκης. Το καλύτερο όλων είναι το εξής: Ο μετέπειτα χειρισμός του θέματος από το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών επιβεβαίωσε και το νομικό σκεπτικό της απόφασης του Αρείου Πάγου αλλά και εκείνους που πολιτικώς ομιλώντας θεωρούν ότι αυτά είναι θέματα με προεκτάσεις εθνικής ασφαλείας.
Το Σωματείο της Ξάνθης που εθίγη από την απόφαση δεν εξέδωσε κάποια ανακοίνωση διαμαρτυρίας για την απόφαση της ελληνικής Δικαιοσύνης. Ούτε έκανε κάποιο διάβημα προς την Πολιτεία. Και ας φέρουν τα μέλη του την ιδιότητα του Ελληνα πολίτη. Τι έπραξε; Προκύπτει από την ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών: ενημέρωσε αμέσως την Αγκυρα για την απόφαση της ελληνικής Δικαιοσύνης! Και η Αγκυρα με τη σειρά της εξέδωσε δύο μέρες μετά ανακοίνωση κατά της Ελληνικής Δημοκρατίας αναφέροντας -ουδείς στην Αθήνα την εγνώριζε- ακόμη και την ημερομηνία έκδοσης της απόφασης: 30 Ιουνίου 2021! Καταλείπεται ουδεμία αμφιβολία μετά ταύτα για ποιους εργάζονται όλοι αυτοί οι σύλλογοι με τα αθώα καταστατικά; Καταλείπεται ουδεμία αμφιβολία πως το θέμα δεν είναι στην ουσία ο αυτοπροσδιορισμός των μελών τους αλλά ο αλυτρωτισμός της Αγκυρας στη Θράκη; Όσο είναι διεκδικήσιμο κάτι, παριστάνουν τις αθώες περιστερές και ισχυρίζονται ότι το θέμα είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα και ο αυτοπροσδιορισμός τους. Μόλις χάνουν, εμφανίζονται αμέσως στο φως οι υποβολείς τους.
Η ανακοίνωση του τουρκικού ΥΠΕΞ συνιστά πανηγυρική δικαίωση για το αιτιολογικό της απόφασης του Αρείου Πάγου. Καταληκτικώς από το θρίλερ της Θράκης συγκρατούμε τα εξής:
Πρώτον, ότι υπάρχουν ακόμη δικαστές στην Αθήνα. Δεύτερον, ότι μπορούμε αν θέλουμε να είμαστε κυρίαρχοι στον τόπο μας. Τρίτον, ότι τα παράκεντρα δεν είναι ανίκητα -κάποια από τα μέλη τους, έτσι όπως λειτούργησαν στο σκοτάδι, καλό είναι όσο είναι καιρός να παραιτηθούν από οποιονδήποτε τίτλο τους φέρει την τοπωνυμία «Θράκη». Και τέταρτον, κάτι προσωπικό που δύσκολα μπορούν να καταλάβουν οι δικηγόροι του προέδρου Ερντογάν που μας μήνυσαν: Κατά τη διάρκεια των σπουδών μου στη Θράκη κέρδισα μια δεύτερη πατρίδα, την οποία αγάπησα και λάτρεψα. Αυτήν την πατρίδα, όσο το επιτρέπουν οι δυνάμεις μου, «ουκ ελάττω παραδώσω».
