Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης
Το σκάκι των πολιτικών αρχηγών με τα εθνικά θέματα άρχισε και επισήμως.
Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξης Τσίπρας με άρθρο του στην ιστοσελίδα news247.gr συγκρίνει τον εαυτό του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αντιπαραθέτει τη στάση που τήρησε ο ίδιος στο Μακεδονικό με τους τρέχοντες χειρισμούς του πρωθυπουργού στα Ελληνοτουρκικά, υποστηρίζει ότι ο ηγέτης της κεντροδεξιάς παράταξης τελεί υπό την ομηρία του Αντώνη Σαμαρά και στο τέλος τον ρωτά: «Θα κάνεις το εθνικώς επωφελές, όπως έπραξα εγώ με τα Σκόπια;»
Στην πραγματικότητα ο κ. Τσίπρας δεν απευθύνεται στον πρωθυπουργό. Στον διεθνή παράγοντα απευθύνεται, στον οποίο -ειδικώς στην καγκελάριο Μέρκελ– οι πολιτικές μετοχές του είναι ανεβασμένες. Απέδειξε στην πράξη ότι εκείνος, το κόμμα του, η Αριστερά, μπορεί να τελειώνει τις δουλειές και να φέρει σε πέρας δύσκολες γεωπολιτικές αποστολές, και μάλιστα στο όνομα του πατριωτισμού. Στο όνομα του εθνικώς επωφελούς. Οπου επωφελές ήταν… η αναγνώριση «μακεδονικής γλώσσας» και «μακεδονικής ταυτότητας» εκ μέρους της Ελλάδος. Νομίζω ότι ο κ. Τσίπρας πάλι κάνει το ίδιο λάθος.
Στις Πρέσπες πίστευε ότι μπορεί να διασπάσει τη Ν.Δ., εκτιμώντας ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα ευλογήσει τον συμβιβασμό του. Αλλά η κεντροδεξιά παράταξη δεν μοιάζει καθόλου με την Αριστερά, είναι άλλο κόμμα. Αυτό το θεμελιώδες εμμένει να το αγνοεί ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τι σημαίνει αυτό; Κάθε αρχηγός της Ν.Δ. προφανώς και βάζει την προσωπική του σφραγίδα κατά τη διάρκεια της ηγεσίας του, αλλά κατά τη διακυβέρνηση δεσμεύεται από τις αρχές και τις αξίες του κόμματος, από την ιστορία του, την κοινωνική βάση του και την παράδοσή του. Δεν κάνει ο αρχηγός το κόμμα αλλά το κόμμα τον αρχηγό. Δεν ράβει ο αρχηγός το κόμμα στα μέτρα του, αλλά η βάση, με τις ευαισθησίες της, κατευθύνει τον αρχηγό.
Η Ν.Δ. ήταν (από την εποχή του Λαϊκού Κόμματος και της ΕΡΕ), είναι και θα είναι παράταξη που εκτείνεται πέρα από τα όριά της! Όχι άθροισμα συνιστωσών, όπου κάνει καθένας ό,τι θέλει. Γι’ αυτό και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης δεν υπέγραψε τελικώς συμφωνία για το Μακεδονικό το 1993. Γι’ αυτό και ο Καραμανλής έβαλε βέτο στο Βουκουρέστι. Γι’ αυτό και ο Σαμαράς στην πρωθυπουργία του έστειλε αυστηρότατη επιστολή στον Γκρούεφσκι. Γι’ αυτό και ο Κυριάκος δεν ευλόγησε μια σύνθετη ονομασία, με αντίτιμο την παράδοση της μακεδονικής ταυτότητας και της γλώσσας.
Διότι τους όριζε ο Καζαντζάκης με αυτό που έγραψε στην «Ασκητική» του: «Δεν είσαι ένας, είσαι ένα σώμα στρατού». Ακολουθούν εκατομύρια πίσω σου. Και όπως απεδείχθη, σωστά έπραξαν όλοι! Διότι πάνε τρία χρόνια από τότε που υπογράψαμε τις Πρέσπες και το «εθνικώς επωφελές» εκείνης της συμφωνίας, η οποία θα απέτρεπε, υποτίθεται, την περικύκλωσή μας από την Τουρκία από Βορρά -προσφάτως ο πρόεδρος της Βουλής των Σκοπίων ήταν στην Αγκυρα και έκανε επικύψεις στον ομόλογό του-, απεδείχθη άλλοθι ολκής.
Η Τουρκία επενδύει στη Μεσόγειο Θάλασσα και σε τρία κομβικά σημεία του πλανήτη: Λιβύη, Συρία, Καύκασο. Εμείς δε παρακαλάμε τρία χρόνια μετά τα Σκόπια να απαλείψουν τους αλυτρωτικούς χαρακτηρισμούς από τα σχολικά βιβλία τους (ενώ έπρεπε να είναι προαπαιτούμενο για την υπογραφή των Πρεσπών), τα παρακαλάμε να κατεβάσουν από τα κτίριά τους τον Ηλιο της Βεργίνας και να τον ξηλώσουν από τα… ρείθρα τους (έως και εκεί τον αναπαριστούν), τα παρακαλάμε να βρούμε λύση για τα εμπορικά σήματα της Μακεδονίας μας και, βεβαίως, τα παρακαλάμε να αλλάξουν διαβατήρια και ταυτότητες, ώστε να διαγραφεί ο όρος «Μακεδών».
Και, βεβαίως, σιωπούμε -σιωπά ο ΣΥΡΙΖΑ– στην αποκάλυψη Κοτζιά ότι στην πραγματικότητα μας ξεγέλασαν και το όνομα «Μακεδονία» σκέτο υπάρχει 149 φορές στο αναθεωρημένο τάχα Σύνταγμα των Σκοπίων. Το οποίο αναρτήθηκε δύο φορές στις επίσημες κυβερνητικές σελίδες του, μία όπως το θέλαμε και μία όπως το ήθελαν οι γείτονες! Αυτό το «εθνικώς επωφελές» καλείται να εφαρμόσει, λοιπόν, και η κεντροδεξιά παράταξη στα Ελληνοτουρκικά.
Εννοώντας ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι ο Κυριάκος πρέπει να επιδώσει στον διεθνή παράγοντα τα διαπιστευτήριά του και να εφαρμόσει την πολιτική Σημίτη για κλιμακωτά χωρικά ύδατα στο Αιγαίο! Μόνο που εδώ υπάρχει μια τεράστια διαφορά: Στα εθνικά θέματα τουλάχιστον η Κεντροδεξιά ιστορικά ουδέποτε υπήρξε Κεντροαριστερά. Ούτε οι βουλευτές της ούτε η βάση της. Η Κεντροδεξιά ιστορικά δεν φέρει σε πέρας «αποστολές» ούτε τελειώνει δουλειές στα εθνικά θέματα. Γι’ αυτό, άλλωστε, ο ξένος παράγων κάνει τις δουλειές του (Μαδρίτη, Πρέσπες) με την οσφυοκάμπτουσα Σοσιαλδημοκρατία. Διότι εκείνη τα έχει όλα και συμφέρει.
Προτιμάται. Στον ΣΥΡΙΖΑ ίσως και να γινόταν διαγωνισμός το 2018 ποιος θα γινόταν περισσότερο αρεστός στα διεθνή κέντρα για το Σκοπιανό. Ο Νίκος Κοτζιάς αποκαλύπτει στο βιβλίο του ότι ο Ευκλείδης Τσακαλώτος έδωσε μάχη να παραμείνει το όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας» στο Σύνταγμα των Σκοπίων. Στην Κεντροδεξιά όμως τα πράγματα διαφέρουν και στην κορυφή και στη βάση: Κάποιος κάποτε προτίμησε να πει «όχι» κατάμουτρα σε έναν πλανητάρχη στο Βουκουρέστι, με κόστος να τον ρίξουν από την πρωθυπουργία, παρά να προδώσει τη χώρα του και την οικογενειακή ιστορία του στους Μακεδονικούς Αγώνες.
Στην Κεντροδεξιά κάποιος κάποτε προτίμησε να τον πουν προδότη της παράταξής του παρά προδότη του έθνους του. Και αυτός στο όνομα μιας οικογενειακής ιστορίας ταυτισμένης με εθνικούς αγώνες. Και, βεβαίως, στην Κεντροδεξιά δύσκολα θα βρει κανείς βουλευτές οι οποίοι θα ψηφίσουν νόμο του κράτους που θα περιέχει άρθρο για μείωση χωρικών υδάτων, αλλαγή συνόρων, μείωση κυριαρχίας και παράδοση του ελέγχου του Αιγαίου στους Τούρκους.
Το 2018-2019 ο ΣΥΡΙΖΑ έβλεπε μπροστά του μόνο τον Σαμαρά στην αρχή και όταν απέτυχε το ερασιτεχνικό σχέδιο διάσπασης της Ν.Δ. «χτύπησε» στην προεκλογική περίοδο των ευρωεκλογών και τον Καραμανλή. Δεν κατάφερε να δει ότι αυτό το 1.000.000 πολίτες που συγκεντρώθηκαν στον Λευκό Πύργο στο συλλαλητήριο πήγαν εκεί χωρίς να ρωτήσουν κανέναν τους. Ούτε καν τον αρχηγό του κόμματος, ο οποίος ήταν αλλού εκείνη τη μέρα.
Αν κρίνω από το νέο κείμενο του κυρίου Τσίπρα στο news247.gr, ούτε και σήμερα δείχνει να το καταλαβαίνει. Επενδύει πάλι στον Σαμαρά. Και αν αύριο όμως επρόκειτο να μεταναστεύσουν από την Ελλάδα οι προηγούμενες ηγεσίες της Ν.Δ., τίποτε δεν θα άλλαζε: Την τελική λύση θα αξιολογήσει η μεγάλη βάση της κεντροδεξιάς παράταξης, η οποία μπορεί να μην κατεβαίνει στο πεζοδρόμιο για επιδόματα και πορείες, αλλά παίρνει τη σημαία και κατεβαίνει όταν κρίνονται η Ιστορία μας και η εθνική μας ταυτότητα. Αυτός θα είναι ο τελικός κριτής.
Και επειδή ο Κυριάκος Μητσοτάκης γνωρίζει άριστα ποιας παρατάξεως ηγείται, ανεξαρτήτως των… γηραιών με… τα ροζιασμένια χέρια που τον περιστοιχίζουν, θα κάνει το σωστό – πρόβλεψη διατυπώνω: Λύση στα Ελληνοτουρκικά χωρίς να τεθεί το περίγραμμά της στη λαϊκή ετυμηγορία δεν στέκεται. Αφήστε, λοιπόν, αγαπητέ κ. Τσίπρα, τον Σαμαρά στην ησυχία του, δεν είναι ο Σαμαράς το πρόβλημά σας. Ούτε του διεθνούς παράγοντα. Το πρόβλημα είναι το 35% από το 40% που ψήφισε Ν.Δ. το 2019. Αυτό έχει τις αξιώσεις. Εάν μπορείτε, μιλήστε μαζί του, πείστε το, διασπάστε το! Δοκιμάστε.
