Προσωπογραφίες
Πολιτική
Γράφει ο… Kingmaker
Στην εποχή της απόλυτης πολιτικής ηγεμονίας του Κυριάκου Μητσοτάκη, υπήρξαν στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, φίλοι και… περαστικοί, που επιχείρησαν να ετεροπροσδιοριστούν. Να κερδίσουν αναγνωρισιμότητα και κατ’ επέκταση ζωτικό χώρο παρέμβασης και ανέλιξης, ως «του Κυριάκου». Όχι αυτόνομα…
Με την περίπτωση του Κυριάκου Πιερρακάκη, «μεταγραφής» από τον χώρο του βαθέως ΠΑΣΟΚ, της εποχής του Ευάγγελου Βενιζέλου, η συνωνυμία με τον Πρωθυπουργό προσέφερε ακόμη ένα συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι του ανταγωνισμού. Ήταν ο… άλλος Κυριάκος.
Ωστόσο, σε έναν πολιτικό χώρο με τον οποίο δεν είχε ιδεολογική συγγένεια, και με μοναδική αναφορά του το πρόσωπο του Κυριάκου Μητσοτάκη, παραμένει άβολο για τον Κυριάκο Πιερρακάκη να ξεχωρίσει και να εδραιωθεί.
Αρκετοί είναι εκείνοι, αυταπόδεικτα κάθε άλλο παρά… θαυμαστές του, που τον χαρακτηρίζουν ως τον… λάθος Κυριάκο, ο οποίος μάλιστα δεν ανήκει στον χώρο της Κεντροδεξιάς. Και συνεχίζουν τα… μαχαιρώματα, αναφερόμενοι στο στυλ το οποίο έχει επιλέξει ο Κυριάκος Πιερρακάκης, όταν στέκεται όρθιος, να… πλέκει τα χέρια του όπως κάνει και ο Πρωθυπουργός, μια εικόνα που επικοινωνιακά δεν… κολακεύει.
Η περιγραφή Πιερρακάκη ως… λάθος Κυριάκου, παραπέμπει και στην πολιτική ζωή της Μεγάλης Βρετανίας, το Εργατικό Κόμμα και την οικογένεια Μίλιμπαντ. Στις απαρχές της προηγούμενης δεκαετίας, μετά την ήττα του Γκόρντον Μπράουν από τον Ντέιβιντ Κάμερον και την αναρρίχηση των Τόρις στην εξουσία, ο Εντ Μίλιμπαντ έγινε ο…. λάθος Μίλιμπαντ που κέρδισε την ηγεσία των Νέων Εργατικών, αντί για τον χαρισματικό αδελφό του, Ντέιβιντ Μίλιμπαντ.
«Φυτευτός» στην κορυφή (όπως ο… Στέφανος Μάνος)
Στις βουλευτικές εκλογές του 2023, ο Κυριάκος Πιερρακάκης «φυτεύτηκε» από τον Κυριάκο Μητσοτάκη στην εκλογική περιφέρεια της Α’ Αθηνών. Και κατάφερε να βγει πρώτος με 55.000 σταυρούς.
Στα εσωκομματικά παρασκήνια της Νέας Δημοκρατίας, η συζήτηση επικεντρώνεται στο… «φυτευτός». Ότι το κεντρικό σύστημα εξουσίας της σημερινής ηγεσίας επεδίωξε την εκλογή Πιερρακάκη, και μάλιστα στην κορυφή, για να επιφέρει ρήγμα στο προφίλ των άλλων… κανονικών «γαλάζιων» της Α’ Αθηνών, που έχουν αντικειμενικές φιλοδοξίες για το μέλλον της Κεντροδεξιάς.
Η περίπτωση του «φυτευτού» Πιερρακάκη στην κορυφή της Α’ Αθηνών, θύμισε στους παλαιότερους την περίπτωση του Στέφανου Μάνου, ο οποίος, στις εκλογές του 1993, με αντίστοιχη εργασιοθεραπεία του επιτελείου του τότε Πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, βρέθηκε στην πρώτη θέση, μπροστά από τον Μιλτιάδη Έβερτ.
Μερικούς μήνες μετά από εκείνες τις βουλευτικές εκλογές ωστόσο, ο Μιλτιάδης Έβερτ διαδέχτηκε… δια περιπάτου τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας. Ο «μπλουντόζας» έγραψε τη δική του, αξιοπρεπή Ιστορία, ενώ τον Στέφανο Μάνο τον θυμούνται όλοι μονάχα για την κοινωνική αναλγησία των επιλογών του ως Υπουργός Οικονομικών.
Ο… μύθος του «ψηφιακού κράτους»
Στην πρώτη κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, μετά τη νίκη του στις εκλογές του 2019 και την εκδίωξη του Αλέξη Τσίπρα από την εξουσία, ο Κυριάκος Πιερρακάκης ανέλαβε το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης.
Ως εξωκοινοβουλευτικός τεχνοκράτης, δηλαδή χωρίς λαϊκή και κοινωνική νομιμοποίηση, αλλά διορισμένος από τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, χάρη στον οποίο άλλαξε πολιτική και ιδεολογική… καρδιά, ο Κυριάκος Πιερρακάκης ευνοήθηκε από τη δραματική συγκυρία της πανδημίας του κορονοϊού, για να οικοδομήσει τον… μύθο του «ψηφιακού κράτους».
Αλλαγές ουσιαστικές και σημαντικές, που διευκόλυναν τη ζωή και την καθημερινότητα των πολιτών, προσέλαβαν διαστάσεις «τεκτονικών μεταρρυθμίσεων» και μεταμόρφωσης του ελληνικού κράτους στην καθημερινή λειτουργία του.
Με μια τέτοια τεχνοκρατική προίκα, και χωρίς να αντιμετωπίζει τη βασανιστική φθορά της καθημερινότητας, και της διάψευσης-ακύρωσης των προσδοκιών των πολιτών, που συνοδεύουν το πολιτικό αποτύπωμα άλλων υπουργείων, ο Κυριάκος Πιερρακάκης ήταν «νέο αίμα», για να προωθηθεί και να στηριχτεί στην εμβληματική Α’ Αθηνών.
Μετά τις εκλογές του 2023 ωστόσο, και το… rotation που αποφάσισε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο Κυριάκος Πιερρακάκης βρέθηκε στο υπουργείο Παιδείας. Και εκεί άρχισε η φθορά…
Ούτε ο… Σέρλοκ Χολμς δεν μπορεί να βρει το… φρένο (της φθοράς)
Στο υπουργείο Παιδείας, παρά την αναμενόμενη στήριξη που του προσφέρουν τα συστημικά ΜΜΕ, ο Κυριάκος Πιερρακάκης φθείρεται ραγδαία. Το προφίλ του μεταρρυθμιστή και καινοτόμου τεχνοκράτη, το οποίο είχε καλλιεργήσει με το έργο του στο υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης, δεν έχει μπολιαστεί με καινούρια… αφηγήματα.
Το υπουργείο Παιδείας συνοδεύει την καθημερινή πράξη με τον οραματικό σχεδιασμό. Ο Κυριάκος Πιερρακάκης φθείρεται και στα δυο. Δεν τον ευνοεί βέβαια και η συγκυρία, με την κυβέρνηση Μητσοτάκη να καταγράφει την αναμενόμενη φθορά της πενταετούς παραμονής στην εξουσία, και με τις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου να έχουν πυροδοτήσει ένα κλίμα γενικότερης αποσταθεροποίησης και αποσυναρμολόγησης του πολιτικού συστήματος.
Σε πρόσφατη συνέντευξή του, περιέγραψε την πρόθεσή του να εισαχθεί ο «Σέρλοκ Χολμς» ως ανάγνωσμα στα σχολεία. Τα χαμόγελα που συνόδευσαν την τοποθέτησή του, δεν μετριάστηκαν ούτε όταν προσπάθησε να εξηγήσει τι εννοούσε.
Κινδυνεύει να γίνει ο «Υπουργός του Σέρλοκ Χολμς», όπως η Άννα Διαμαντοπούλου ήταν η «Υπουργός της φωτοτυπίας». Συνεργάτης της, άλλωστε διετέλεσε.
Ο «πειρασμός Διαμαντοπούλου» και η μελλοντική πολιτική στέγη του
Με τον Κυριάκο Πιερρακάκη, όπως και με όσους άλλους επέλεξαν μια ιδεολογικά, αισθητικά και ηθικά άβολη κομματική μετακίνηση, από έναν πολιτικό φορέα στον… αντίπαλο, εκείνον τον οποίο πολεμούσαν στην προηγούμενη ζωή τους, υπάρχει πάντοτε η απορία για το αν θα το… διαπράξει εκ νέου.
Αν δηλαδή μετά την αποχώρηση του Κυριάκου Μητσοτάκη από την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, όταν έρθει εκείνη η ώρα, αναζητήσει μια επόμενη πολιτική στέγη, καθώς δεν θα αισθάνεται άβολα στη μητέρα-παράταξη της Κεντροδεξιάς.
Ο ίδιος προέρχεται από το ΠΑΣΟΚ. Και την εγκληματική για την κοινωνία περίοδο των Μνημονίων, διετέλεσε μέρος της διαπραγματευτικής ομάδας με την τρόικα, που… δεν κατάφερε και πολλά. Ως επιλογή του Ευάγγελου Βενιζέλου, στη συγκυβέρνηση με τον Αντώνη Σαμαρά.
Ο ίδιος διετέλεσε στενός συνεργάτης και της Άννας Διαμαντοπούλου, η οποία διεκδικεί σήμερα την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Ο «πειρασμός» για τον Κυριάκο Πιερρακάκη, μεγάλος. Για το ΠΑΣΟΚ του μέλλοντος. Μια ενοποιημένη Κεντροαριστερά, χωρίς τα βαρίδια και τα φορτία του παρελθόντος. Ίσως και με τον ίδιο σε ρόλο πρωταγωνιστή.
