Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, ο Σαρλ Μισέλ, η Ρομπέρτα Μετσόλα, η Κριστίν Λαγκάρντ… Ο Όλαφ Σολτς, ο Εμμανουέλ Μακρόν… Συνοπτικά, αυτός είναι ο πυρήνας της πολιτικής και εκτελεστικής ηγεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, περιμένοντας τη… Τζόρτζια Μελόνι να αναλάβει τα ηνία της Ιταλίας.
Μια ηγεσία μίζερη και τραγική. Κατώτερη των περιστάσεων. Κατώτερη ακόμη και της “παιδικής χαράς”, που κράτησε στα χέρια της τις τύχες της κοινής ευρωπαϊκής οικογένειάς μας, πριν από μια δεκαετία, στο ξέσπασμα της ελληνικής κρίσης.
Οι προτάσεις για την αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης, που η ίδια η Ευρώπη προκάλεσε, με την αυτοκαταταστροφική στάση της μέσω των κυρώσεων στη ρωσική οικονομία, προκαλούν δάκρυα αγανάκτησης και όχι ειρωνικά γέλια, καθώς επηρεάζουν καθοριστικά την καθημερινότητα όλων μας. Απαξιώνουν και υποβιβάζουν το βιοτικό επίπεδο των Ευρωπαίων πολιτών.
Οι εσωτερικές αντιδράσεις στην Ευρώπη, είναι ήδη ορατές. Και εύκολα μπορεί να προδικάσει κανείς τα αποτελέσματα, όπου στήνονται κάλπες, όπως για παράδειγμα στην Ιταλία. Η ζημιά ωστόσο έχει γίνει ήδη, εξαιτίας των Ευρωπαίων ηγετών.
Εκείνοι υπονομεύουν τη συνοχή των ευρωπαϊκών λαών, με τις αποφάσεις τους. Και το τίμημα, το βαρύ τίμημα, το πληρώνουμε όλοι μας.
