Του Μάνου Οικονομίδη
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Αξία”, το Σάββατο 21 Μαϊου 2022
Η Ιστορία δεν θα είναι ευγενική, ούτε καλοπροαίρετη, απέναντι σε εκείνους που συνυπέγραψαν και ανέχτηκαν την οικειοθελή παράδοση ενός περήφανου έθνους, στο πλαίσιο των Μνημονίων τα οποία οδήγησαν στην εθνική καταστροφή, την κοινωνική φτωχοποίηση και την αναίρεση του εθνικού μέλλοντος.
Προφανώς και θα χρειαστεί να περάσουν αρκετά χρόνια, ώστε η απόσταση από τη συγκυρία να επιτρέπει την περισσότερο ρεαλιστική αποτίμηση των γεγονότων, των πρωταγωνιστών και των λεπτομερειών, η ουσία ωστόσο δεν θα μεταβληθεί. Η περίοδος των Μνημονίων είναι μια διαρκής «11η Σεπτεμβρίου» για τον εθνικό κορμό. Από τις δραματικές συνέπειες των οποίων, θα χρειαστεί η διαδοχή πολλών γενεών ακόμη, προκειμένου να διορθωθεί μέρος της εθνικής ζημιάς.
Η πρόσφατη παρουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη στις Ηνωμένες Πολιτείες, και η εικόνα μιας Ελλάδας που τη σέβονται, ήρθε να μας θυμίσει όσα χάσαμε λόγω των Μνημονίων. Μετά τον Κώστα Καραμανλή, εκείνον που είπε το τελευταίο μεγάλο εθνικό «όχι», και αναπόφευκτα το πλήρωσε, η εθνική υπογραφή απέκτησε σκιώδη χαρακτηριστικά.
Η πατρίδα μας υποτιμήθηκε βάναυσα. Στερήθηκε ζωτικό χώρο, σε επίπεδο παρέμβασης και διεθνούς παρουσίας. Μια υποσυνείδητη πληγή, που έχει μείνει μέχρι και σήμερα ανοικτή για τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων, ανεξαρτήτως πολιτικών και κομματικών διαφορών. Ανεξαρτήτως αφετηριών και παραστάσεων.
Η χαμένη εθνική αυτοπεποίθηση. Που «γκρίζαρε» την εθνική καθημερινότητα, κατά τρόπο επώδυνο, όπως η εποχή Σημίτη «γκρίζαρε» το Αιγαίο, και κληρονόμησε την εθνική υποτέλεια στο εθνικό μέλλον. Αυτή τη χαμένη εθνική αυτοπεποίθηση χρειάζεται επειγόντως να ανακτήσουμε.
Εκτός του ότι την υφιστάμεθα ως υστέρηση, η υστέρηση αυτή γίνεται αντιληπτή και από… άλλους, φίλους, συμμάχους, αντιπάλους, εχθρούς. Και αυτό είναι το εθνικά επικίνδυνο.
