Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Το φαινόμενο δεν είναι απρόσμενο. Έχει ωστόσο προστιθέμενη αξία η επανάληψή του σε χρονικές συγκυρίες “ύποπτες” και με ευκρινή διακυβεύματα. Τις τελευταίες εβδομάδες παρατηρείται και πάλι μεγάλη πτώση στην τηλεθέαση των λεγόμενων “συστημικών” ΜΜΕ.
Δηλαδή, κυρίως τηλεοπτικών σταθμών αλλά και ραδιοφώνων, με πρωταγωνιστές δημοσιογράφους οι οποίοι έχουν… κουράσει με την πολυετή παρουσία τους στην πρώτη γραμμή, καθώς η κοινωνία τους γυρίζει στην πλάτη. Δεν τους αντέχει άλλο. Δεν τους βλέπει, δεν τους ακούει.
Το μεγάλο πλήγμα το έχουν δεχτεί τα δελτία ειδήσεων των μεγάλων ΜΜΕ, χάνοντας δεκάδες χιλιάδες τηλεθεατές, σε σχέση με τις μετρήσεις του παρελθόντος. Αντίστοιχα μεγάλες είναι οι απώλειες και για ενημερωτικές εκπομπές, που στο παρελθόν κατέγραφαν θηριώδη ποσοστά τηλεθέασης και σήμερα θυμίζουν… σκιά τους εαυτού τους.
Το συμπέρασμα διπλό. Πρώτα από όλα, με συρρικνωμένη τηλεθέαση, τα συστημικά ΜΜΕ έχουν συρρικνωμένη και θνησιγενή παρέμβαση στην ελληνική κοινωνία. Δεν επηρεάζουν τους πολίτες. Στη δεδομένη χρονική συγκυρία λοιπόν, δεν επηρεάζουν τους ψηφοφόρους.
Το δεύτερο, και πιο σημαντικό. Η κοινωνία γυρίζει την πλάτη της στα “ενσωματωμένα” ΜΜΕ. Τα απαξιώνει. Δεν τα θεωρεί φερέγγυα και αντικειμενικά. Το συμπέρασμα συνιστά κόλαφο για το σύγχρονο κατάντημα της δημοσιογραφίας. Και συστημική απειλή για την ίδια τη Δημοκρατία.
