Η συζήτηση που ξεκίνησε και πάλι στη δημόσια σφαίρα, για επαναφορά της λίστας για τις ευρωεκλογές (τουλάχιστον) στη σκιά του αποκρουστικού σκανδάλου Γεωργούλη, συνιστά βαριά προσβολή της αξιοπρέπειας των πολιτών και υποτίμηση της… αντιληπτικής ικανότητας των ψηφοφόρων.
Τι μας λέει… ψιθυριστά το πολιτικό σύστημα; Ότι δεν εμπιστεύεται την κρίση των πολιτών, να επιλέξουν εκείνοι τους ευρωβουλευτές, μέσω του σταυρού προτίμησης, αλλά θα τους επιβάλλει μια λίστα… χειροκροτητών των κομματικών ηγεσιών, οι οποίοι και θα παρκάρουν στη συνέχεια στις Βρυξέλλες, Και φυσικά θα απολαμβάνουν τα προχωρημένα προνόμια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, εξαργυρώνοντας έτσι την εύνοια των πολιτικών ηγεσιών.
Στη χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία, η νοοτροπία με την οποία αντιμετωπίζει την κοινωνία το πολιτικό σύστημα, συνιστά ανορθογραφία. Αισθητικής, ηθικής και φυσικά θεσμών. Το πολιτικό σύστημα έχει την υποχρέωση να προσπαθεί να γίνεται καλύτερο. Να κερδίζει τη θετική ψήφο και την εμπιστοσύνη των πολιτών. Να εμπιστεύεται την κρίση του.
Με λίστες… διορισμένης παρέας και με απαγορεύσεις σε κόμματα, όπως στην περίπτωση του κόμματος Κασιδιάρη, το πολιτικό σύστημα επιβεβαιώνει την… τεμπελιά του. Δεν θέλει να κουραστεί για να κερδίσει την εμπιστοσύνη και την προτίμηση των πολιτών. Επιδιώκει την… παράκαμψη.
Και στο τέλος, πληγώνει την ίδια τη Δημοκρατία.
Του Νίκου Φυλάγγελου
