Της Κατιάνας Ναυπλιώτου
Ποτέ στο παρελθόν, Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ δεν είχε “θεσμοθετημένη” παρέμβαση στην εξωτερική πολιτική. Ο Ντικ Τσέινι για παράδειγμα, ήταν ο άνθρωπος του βαθέως κράτους και των “γερακιών” στη διακυβέρνηση του νεώτερου Μπους, την εποχή των επιθετικών πολέμων στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, δεν είχε ωστόσο τη σχετική εξουσιοδότηση του Οβάλ Γραφείου.
Η Κάμαλα Χάρις γράφει, και σε αυτό το μέτωπο, εξουσία. Από το ξεκίνημα της διακυβέρνησης Μπάιντεν, καλλιεργεί τις σχέσεις της με ξένους ηγέτες, πολλές φορές και με απευθείας τηλεφωνικές επαφές, ενώ παρεμβαίνει καθοριστικά στη διαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικής της υπερδύναμης.
Με την επίσκεψή της στη Γουατεμάλα, πρώτο ταξίδι της στο εξωτερικό, συνδύασε τη διπλωματία με το μεταναστευτικό, το έτερο χαρτοφυλάκιο που του της έχει προσφέρει ο Τζο Μπάιντεν. Και, κάπου στα μισά της διαδρομής… ξέχασε τη διπλωματία, προτρέποντας ανοιχτά τους πολίτες της μικρής χώρας να… μην έρθουν στις Ηνωμένες Πολιτείες, διεκδικώντας το δικαίωμά τους σε καλύτερη ζωή.
Οι πρώτες αντιδράσεις καταγράφονται ήδη. Και οι αντίπαλοι της Κάμαλα Χάρις στο εσωτερικό του Δημοκρατικού Κόμματος χαμογελούν με νόημα, με φόντο τις προεδρικές εκλογές του 2024.
