Του Μάνου Οικονομίδη
Το δέος της γοητείας που μπορεί να ασκήσει η πολιτική στις μάζες. Όταν η πολιτική μπορεί ακόμη να συναρπάσει και να διαθέτει περιεχόμενο, στόχευση και προοπτική.
Η επιλογή της Κάμαλα Χάρις ως υποψηφίας Αντιπροέδρου των ΗΠΑ από τον Τζο Μπάιντεν, είχε επίδραση… κομήτη στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Αυτή άλλωστε ήταν και η στόχευσή της. Το Χόλιγουντ σηκώθηκε στο πόδι, για την κόρη των μεταναστών από τη Τζαμάικα και την Ινδία, που συμβολίζει εκκωφαντικά την ανάγκη της συγκυρίας.
Η Γερουσιαστής της Καλιφόρνια έχει προλάβει στα 56 της να σαρώσει πρωτιές. Να γκρεμίσει τείχους. Να διαψεύσει πιθανότητες. Να ακυρώσει προκαταλήψεις. Να γίνει “σταρ”, θυμίζοντας σε πολλούς τον ενθουσιασμό που συνόδευσε το 2008 την υποψηφιότητα του Μπαράκ Ομπάμα για την Προεδρία των ΗΠΑ.
Το ραντεβού με την Ιστορία άλλωστε είναι προφανές. Με κεντρικό όχημα τα ατομικά δικαιώματα και την ισότητα, η Κάμαλα Χάρις φαντάζει ως η εκλεκτή του πεπρωμένου, για να σπάσει τη “γυάλινη οροφή”. Να γίνει η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος των ΗΠΑ. Είτε επειδή ο Τζο Μπάιντεν θα επιλέξει να μην ολοκληρώσει την πρώτη θητεία του στον Λευκό Οίκο, είτε επειδή θα τον διαδεχθεί το 2024, με προβάδισμα έναντι των άλλων αστέρων της νεώτερης γενιάς του Δημοκρατικού Κόμματος, παρά την απογοήτευση που έχει συνοδεύσει μέχρι σήμερα τη θητεία της.
Η διαχείριση των συμβόλων, στην πιο συναρπαστική Δημοκρατία του πλανήτη, σε μια εποχή ακραίας αβεβαιότητας. Η επιστροφή της ελπίδας, που άφησε ημιτελή ο Μπαράκ Χουσεϊν Ομπάμα.
