Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Η διαγραφόμενη “πολιτική εκτέλεση” του Μπέντζαμιν Νετανιάχου στο Ισραήλ, μοιάζει να έχει… ξένο σεναριογράφο. Δεν θα ήταν διαφορετικά εύκολο να παραμερίσουν τις διαφορές τους… όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης στο Τελ Αβίβ, προκειμένου να συγκροτήσουν συμμαχική κυβέρνηση συνεργασίας, με μοναδικό ουσιαστικό διακύβευμα την ανατροπή του μακροβιότερου πρωθυπουργού στην Ιστορία του Ισραήλ.
Οι κεντρώοι Γιαϊρ Λαπίντ και Μπένι Γκαντζ, ήταν εύκολο να συμφωνήσουν. Η απρόσμενη παράμετρος αφορά τα τρία μικρότερα δεξιά κόμματα, υπό τους Ναφτάλι Μπένετ, Γκιντεόν Σαάρ και Άβιγκτορ Λίμπερμαν, που ουσιαστικά “προδίδουν” την κοινωνική βάση τους, η οποία προέρχεται από την ίδια εκλογική δεξαμενή με το Λικούντ. Και μάλιστα, στη σκιά της πρόσφατης σύγκρουσης με τη Χαμάς στη Γάζα, που πόλωσε επικίνδυνα το κλίμα και ενίσχυσε τους δεξιούς εθνικιστές.
Ο Μπένετ και ο Λαπίντ θα μοιραστούν την πρωθυπουργία. Το πολιτικό μέλλον του πρώτου όπως και των άλλων δεξιών ηγετών ωστόσο, φαντάζει αβέβαιο, εφόσον το Ισραήλ οδηγηθεί εκ νέου σε πρόωρες εκλογές, μέσα σε διάστημα ενός έτους, ειδικά στην περίπτωση κατά την οποία το Λικούντ, το οποίο παραμένει η κυρίαρχη πολιτική δύναμη στη χώρα, έχει ανασυγκροτηθεί, με τον απερχόμενο Αρχηγό της Μοσάντ Γιόσι Κοέν να διαδέχεται τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου στην ηγεσία του.
Επειδή φυσικά, κανένας πολιτικός… δεν αυτοκτονεί μόνος του, αρκετοί υποψιάζονται ότι, πίσω από τις δραματικές εξελίξεις στο Ισραήλ, βρίσκεται ο Λευκός Οίκος. Είναι η “εκδίκηση” των Δημοκρατικών, με “θύμα” τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου, για… όσα τράβηξε η διακυβέρνηση Ομπάμα-Μπάιντεν από τον ανεξέλεγκτο “Μπίμπι”, και για τον ρόλο του στις προεδρικές εκλογές του 2016 απέναντι στη Χίλαρι Κλίντον, και υπέρ του Ντόναλντ Τραμπ.
Ο Νετανιάχου το ξέρει. Γι’ αυτό και δυσκολεύεται να κρύψει τον εκνευρισμό του.
