Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Εντός ελληνικών συνόρων, θα δείτε και θα ακούσετε πολλούς “ενσωματωμένους” και… πρόθυμους, να περιγράφουν έναν Ταγίπ Ερντογάν περίπου… κακοποιημένο από τη διεθνή κοινότητα και τις μεγάλες δυνάμεις.
Εκτός συνόρων, στην… πραγματική ζωή, ο Τούρκος Πρόεδρος κατάφερε να γίνει και πάλι πρώτο θέμα. Να φέρει τη χώρα του στο επίκεντρο της διεθνούς συζήτησης για την αιματοχυσία Ισραήλ-Παλαιστινίων. Να γίνει μέρος του μωσαϊκού των “μεγάλων παικτών”.
Η ευκολία με την οποία ο Τούρκος Πρόεδρος κάνει το λεγόμενο agenda setting, είναι εξοργιστική. Και αντί να τη μελετήσουμε προσεκτικά, ώστε να τον αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά, επιλέγουμε στη δημόσια συζήτηση να χεροκροτούμε τον… σανό που προσφέρουν βουλιμικά διαμορφωτές της κοινής γνώμης. Που δεν διαμορφώνουν, φυσικά την κοινή γνώμη, κάνουν ωστόσο… το κομμάτι τους.
Θλίψη. Και παρακμή.
