Με αφορμή τις πύρινες διαπιστώσεις της Ιεραρχίας της Ελλάδας για το νομοσχέδιο της κυβέρνησης περί των ομόφυλων ζευγαριών, η συζήτηση… στράβωσε. Και όπως συμβαίνει μονότονα στη χώρα μας, διολίσθησε στο επίπεδο της παραπολιτικής, και το κατά πόσο η Εκκλησία δικαιούται να ομιλεί περί ηγεσίας.
Η Εκκλησία ηγείται, δεν άγεται… Η σχετική αποστροφή της Ιεραρχίας λειτούργησε ως κεντρικό μήνυμα των συμπερασμάτων της συνεδρίασης των Μητροπολιτών, υπό τον Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο. Και ενόχλησε. Επειδή κομίζει αλήθεια.
Την αλήθεια της Πίστης. Σε ό, τι κι αν πιστεύει κανείς. Αν πιστεύει. Και τη δύναμή της. Η οποία είναι δυσανάλογα ευμεγέθης, σε σύγκριση με το ακροατήριο το οποίο μπορεί να επηρεάσει ένα πολιτικό κόμμα, ακόμη και ποδοσφαιρικοί σύλλογοι.
Η Εκκλησία ηγείται, επειδή κατανοεί περισσότερο συνθετικά τις μεγάλες αλήθειες που σεργιανίζουν στην ψυχή των πολιτών. Οι οποίοι αθροιστικά διαμορφώνουν το συλλογικό υποκείμενο της ενεργούς κοινωνίας.
Η δύναμη της ηγεσίας. Και η… επίδειξή της. Για όσους μπορούν ακόμη να κοιτάξουν πέρα από παραμορφωτικούς φακούς τυχοδιωκτισμού.
Της Μαρίκας Λυσιάνθη
