Του Μάνου Οικονομίδη
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα One Voice, την Κυριακή 1η Δεκεμβρίου 2024
Το μακρινό 2004, τότε που η ελληνική κοινωνία συγκρότησε μια πλατιά πλειοψηφία 3, 5 εκατομμυρίων Ελλήνων γύρω από τον Κώστα Καραμανλή, με ηθικό διακύβευμα την απαλλαγή της χώρας από το αποκρουστικό και βουτηγμένο στη διαφθορά σύστημα Σημίτη, ο τότε νέος και 40αρης Πρωθυπουργός διατύπωσε, παρασκηνιακά, μια ρήση που ταξίδεψε στο εθνικό dna και στο συλλογικό μέλλον.
Την έννοια των «νταβατζήδων». Ισχυρών παραγόντων της οικονομικής ζωής, με αδιαμεσολάβητη εμπλοκή στα ΜΜΕ και σε άλλους… ζωηρούς τομείς του δημοσίου βίου, οι οποίοι επιχειρούσαν να επηρεάσουν, ίσως και να ελέγξουν τις εξελίξεις για το παρόν και το μέλλον του τόπου.
Η Ιστορία κατέγραψε ότι ο Κώστας Καραμανλής έχασε εκείνη τη μάχη απέναντι στους «νταβατζήδες». Οδηγήθηκε σε ήττα στις εκλογές του «λεφτά υπάρχουν» από τον Γιώργο Παπανδρέου, με τον επίγονο του Ανδρέα να υπογράψει την ατιμωτική ένταξη της Ελλάδας στον εθνοκτόνο μηχανισμό στήριξης των Μνημονίων, που οδήγησαν σε απώλεια της εθνικής αυτοδιάθεσης και σε φτωχοποίηση των πολιτών.
Από τότε, η διαπλοκή είδε την επιρροή της στη δημόσια σφαίρα να φθίνει. Και να φτάνει σήμερα, όπως επιβεβαιώνει το σκανδαλιστικό «σπρώξιμο» στο ασπόνδυλο και κενό περιεχομένου μόρφωμα Κασσελάκη, να αδυνατεί να επηρεάσει συνειδήσεις.
Το βαρύ τίμημα της επιλογής από το… κάτω ράφι
Η εξασθένιση της ουσιαστικής δυνατότητας παρέμβασης της διαπλοκής στον δημόσιο βίο, έχει διπλή αφετηρία με κοινό σημείο αναφοράς το… κάτω ράφι. Από το… κάτω ράφι προέρχεται η πλειοψηφία των οικονομικών παραγόντων σε μια μετα-χρεοκοπημένη χώρα, όπως είναι η Ελλάδα, από το… κάτω ράφι προέρχεται και η πλειοψηφία του πολιτικού προσωπικού, κατώτερου των περιστάσεων και της αισθητικής της κοινωνίας.
Στην παραπάνω παραμετροποίηση θα πρέπει να προσθέσουμε και την επέλαση των socialmedia, τα οποία παρέκαμψαν και προσπέρασαν τα συστημικά και ενσωματωμένα ΜΜΕ. Προσφέροντας στη κοινωνία τγ διέξοδο που χρειαζόταν για να εκτονωθεί.
Οι… άβολες αλήθειες των κοινωνικών δικτύων
Όπως απέδειξε με ηχηρό και εμβληματικό τρόπο το παράδειγμα των πρόσφατων εκλογών στις Ηνωμένες Πολιτείες, με τη θυελλώδη πολιτική επέλαση του Ντόναλντ Τραμπ και του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, στα κοινωνικά δίκτυα σεργιανίζουν πλέον οι… άβολες αλήθειες των σύγχρονων κοινωνιών.
Τα social media έχουν παρακάμψει, έχουν παραμερίσει, έχουν υποκαταστήσει τα παραδοσιακά, συστημικά και εν πολλοίς ενσωματωμένα ΜΜΕ. Εκεί γίνεται η ζύμωση ιδεών, εκεί παράγεται πρωτογενής ύλη για το εθνικό αφήγημα.
Το… manual άλλαξε. Και η διαπλοκή, αρτηριοσκληρωτική και δυσκίνητη αδυνατεί να προσαρμοστεί, να παρακολουθήσει τις εξελίξεις, να τις καθοδηγήσει.
