Η άγαρμπη αντικατάσταση του Τζο Μπάιντεν από την Κάμαλα Χάρις στην τελική ευθεία για τις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλάζει εκ των πραγμάτων τα δεδομένα. Μένει να αποδειχθεί στην πράξη και αν τα ανατρέπει.
Η Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ επαναφέρει την αισιοδοξία στο στρατόπεδο των Δημοκρατικών, που βρίσκονταν σε απόγνωση για την υποψηφιότητα Μπάιντεν. Μέχρι εκεί όμως. Η ίδια είναι αντιδημοφιλής, δεν μπορεί να δικαιολογήσει την ανυπαρξία της ως Αντιπρόεδρος την τρέχουσα τετραετία, καλείται να απολογηθεί για τις πολιτικές Μπάιντεν, ως… συνυπογράφουσα, και επομένως συνυπεύθυνη, ενώ και η προσωπικότητά της έχει… φαιδροποιηθεί αυτά τα χρόνια, λόγω της ρηχότητας της σκέψης της.
Η… μηχανή χρήματος των χορηγών του Δημοκρατικού Κόμματος την έχει ήδη κάνει… πλούσια, το Χόλιγουντ δίνει ρέστα, και οι δημοσκοπήσεις την εμφανίζουν στα ίδια επίπεδα με τον Ντόναλντ Τραμπ, όπως δηλαδή συνέβαινε και με τον Τζο Μπάιντεν.
Αυτό που δεν καταλαβαίνουν όσοι δεν παρακολουθούν με επιμέλεια και συνέπεια τις αμερικανικές εκλογές, είναι ότι, στη λαϊκή ψήφο, ακόμη και ο Τζο Μπάιντεν θα μπορούσε να ξεπεράσει τον Ντόναλντ Τραμπ. Στις Πολιτείες-κλειδιά που κρίνουν τη μάχη στο Κολλέγιο των Εκλεκτόρων ωστόσο, οι Ρεπουμπλικανοί έχουν παγιώσει το προβάδισμά τους, για πολύ συγκεκριμένους λόγους.
Την οικονομία, την ασφάλεια, τη μετανάστευση… Η Κάμαλα Χάρις δεν πείθει ότι μπορεί να είναι διαφορετική από τον Τζο Μπάιντεν. Και η εμμονή στα θέματα των αμβλώσεων και της “woke” κουλτούρας, επιβεβαιώνει ότι το επιτελείο της “διαβάζει” λανθασμένα την αμερικανική κοινωνία.
Της Κατιάνας Ναυπλιώτου
