Του Κυριάκου Βελισσάριου
Η παρουσία του Ταγίπ Ερντογάν στα Κατεχόμενα συνιστά διαρκή πρόκληση. Όπως και η ρητορική την οποία ενστερνίζεται και διαχέει, με χαρακτηριστικό το παράδειγμα της εξαγγελίας για “μερικό άνοιγμα” της Αμμοχώστου.
Φυσικά, σε πείσμα των σχετικών προειδοποιήσεων από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Φυσικά, αξιοποιώντας την… ανυπακοή του, για να ενισχύσει το προσωπικό πολιτικό προφίλ του στο εσωτερικό της Τουρκίας.
Καινούρια δεδομένα δεν περιμένει κανείς. Τουλάχιστον όχι προς τη θετική κατάσταση. Πέρασαν 47 ολόκληρα χρόνια από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Μια τραγωδία την οποία ανέχεται εξοργιστικά η διεθνής κοινότητα. Γιατί κάθε πρόταση την οποία κομίζει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων ο Ερντογάν, είναι χειρότερη από την προηγούμενη για τον Ελληνισμό.
Η διεθνής κοινότητα παραμένει απαθής μπροστά στις προκλήσεις Ερντογάν. Τόσο οι Ηνωμένες Πολιτείες όσο και η Ευρωπαϊκή Ένωση.
